307
§ 6. Iloczyny nieskończone
Na mocy twierdzenia 2 z ustępu 366 zbieżność szeregu (8) pociąga za sobą zbieżność szeregu
00
Ponieważ szereg (6) jest z założenia zbieżny, wynika stąd zbieżność szeregu (5*) jako różnicy dwóch szeregów zbieżnych. Pozostaje zastosować twierdzenie 4°.
Zatrzymamy się krótko na przypadku, gdy iloczyn nieskończony jest rozbieżny do zera.
7° Na to, by iloczyn nieskończony (2) lub (2*) miał wartość zero, potrzeba i wystarcza, żeby szereg (5) lub (5*) miał sumę — oo.
W szczególności jest tak, jeżeli an< 0 i szereg (6) jest rozbieżny, albo jeżeli szereg (6), jest zbieżny, ale szereg (8) jest rozbieżny.
Dowód pozostawiamy czytelnikowi. Zrobimy tylko uwagę w związku z ostatnim założeniem, że ze zbieżności szeregu (8) wynika, wobec (9), rozbieżność szeregu (10), który będzie miał sumę równą +oo. A wówczas z uwagi na zbieżność szeregu (6) jest jasne, że sumą szeregu (5*) będzie — oo.
Na zakończenie skorzystamy ze związku między iloczynem (2) (lub (2*)) i szeregiem (5) (lub (5*)), aby wprowadzić pojęcie zbieżności bezwzględnej iloczynu nieskończonego. Iloczyn nieskończony nazywa się mianowicie bezwzględnie zbieżny w tym przypadku, gdy jest zbieżny bezwzględnie odpowiedni szereg logarytmów jego czynników.
Badania zawarte w ustępach 387 i 388 pozwalają od razu wywnioskować, że bezwzględnie zbieżne iloczyny nieskończone są łączne i przemienne, podczas gdy nie bezwzględnie zbieżne iloczyny na pewno tych własności nie mają.
Łatwo udowodnić, w podobny sposób jak twierdzenie 5°, że
8° Warunkiem koniecznym i dostatecznym bezwzględnej zbieżności iloczynu (2*) jest bezwzględna zbieżność szeregu (6).
402. Przykłady
1) Zastosujemy udowodnione twierdzenia do następujących iloczynów nieskończonych:
zachowaniem się szeregu 2j —
(a) I i\l + —j , x>0. Iloczyn jest zbieżny dla x>\ i rozbieżny dla x< 1 zgodnie z podobnym
1 I J \
zachowaniem się szeregu ^ ~ZT 15°]. Analogicznie iloczyn [J (1---1 jest zbieżny dla x > 1 [5°], a dla
■-1 " »-2 ' n '
0<*<1 rozbieżny do zera [7°].
0<*<1 rozbieżny do zera [7°].
i [6°J. Wreszcie dla 0<x< -i wartość iloczynu jest równa zeru, bo pierwszy z tych szeregów
■-i n
jest zbieżny, a drugi rozbieżny [7°].
ao*