terminu hermetyzacja spotyka się również określenie enkapsulacja. Podobnie jak w innych językach programowania, hermetyzację można stosować bez klasycznych mechanizmów programowania obiektowego.
• dziedziczenie • operacja, która powoduje przeniesienie danych i metod z klasy bazowej do potomnej. Mechanizm ten uwalnia programistę od ponownego tworzenia i implementowania struktur danych oraz funkcji działających na tych strukturach. Udostępnia on możliwość korzystania z własnej bądź cudzej pracy jedynie poprzez rozszerzanie już zaimplementowanych elementów. Nie ma więc konieczności ponownego definiowania tego. co raz już zostało zrobione. Warto pamiętać, że dziedziczenie może dotyczyć również interfejsów, gdzie trzeba zachować większą ostrożność w stosowaniu tego mechanizmu.
• polimorfizm - to najważniejsza cecha, która umożliwia dostosowanie działania obiektów do własnych oczekiwań poprzez łączenie funkcjonalności zarówno dziedziczonej, jak i implementowanej samodzielnie. Idea polimorfizmu bazuje na tym. że użytkownik obiektu nie musi wiedzieć, czy konkretne zachowanie w^<orzystywanego obiektu zostało zrealizowane bezpośrednio w tym obiekcie czy też w tym. po którym dziedziczy on swoje właściwości. Ponadto może się okazać, że takie samo odwołanie do metody za każdym razem dotyczy innej akcji (inaczej zdefiniowanej). Może się też okazać, że w zależności od poziomu dziedziczenia pozornie ta sama metoda (nazywająca się tak samo) wykonuje inną akcję.
Programowanie strukturalne zakłada tworzenie procedur i realizacje danego zagadnienie w oparciu o nie. Złożone dane przechowywane są w postaci struktur a sekwencja wywołań procedur (funkcji) realizuje proces danego zagadnienia. Język strukturalny nie posiada mechanizmów opisu świata rzeczywistego, z tego powodu nie nadaje się do modelowania rzeczywistych procesów. Ten sposób programowania nadaje się do tworzenia algorytmów, rzadziej jest wykorzystywany do modelowania zjawisk. Do tego typu zagadnień stosuje się podejście obiektowe. Dzięki mechanizmom polimorfizmu, dziedziczenia, hermetyzacji w łatwy sposób można modelować zachowania obiektów istniejących w rzeczywistości, same zaś obiekty reprezentować przy pomocy klas definiujących obiekt, mający określone cechy (własności) czy też zachowania (metody).
2. Fala elektromagnetyczna: typy, parametry, właściwości
Promieniowanie elektromagnetyczne (fala elektromagnetyczna) - rozchodzące się w przestrzeni zaburzenie w postaci pola elektromagnetycznego.
W fali rozchodzącej się w próżni lub jednorodnym nieograniczonym ośrodku fala elektromagnetyczna jest falą poprzeczną, w której składowa elektryczna i magnetyczna są prostopadłe do siebie, a obie są prostopadłe do kierunku rozchodzenia się fali. Oba pola indukują się wzajemnie - zmieniające się pole elektryczne wytwarza zmieniające się pole magnetyczne, a z kolei zmieniające się pole magnetyczne wytwarza zmienne pole elektryczne.
Właściwości fal elektromagnetycznych mocno zależą od długości fali. Promieniowaniem elektromagnetycznym o różnej długości fali. są fale radiowe, mikrofale, podczerwień, światło, ultrafiolet, promieniowanie rentgenowskie i promieniowanie gamma.
W opisie kwantowym promieniowanie elektromagnetyczne jest traktowane jako strumień nie posiadających masy cząstek elementarnych zwanych fotonami, których energia zależy od długości fali.
Właściwości promieniowania elektromagnetycznego Widmo fal elektromagnetycznych