W zwiqzku x dużym zainteresowaniem jaki wywołał artykuł na temat modułów wyświetlaczy VFD, zdecydowałem kontynuować temat.
Tym razem sięgnqłem jednak nie po gotowe moduły wyświetlaczy z wbudowanym kontrolerem, lecz po same wyświetlacze, rzec by można „nagiej lampybez żadnego sterownika.
W tym miejscu chciałbym podziękować również firmie Futaba, jednemu z największych producentów wyświetlaczy VFD, za udostępnienie próbek wyświetlaczy 7-LT-109 do testów. Aplikacja powstała bardziej z myślq o tych wszystkich, którzy zaslanawiajq się w jaki sposób użyć posiadanego VFD niż jako kit oferowany dla elektroników amatorów.
bezpośrednio żarzona katoda
*cgn*«n!
zgaszony
Rys. 1. Uproszczony schemat budowy wyświetlacza VFD
Na początku przypomnę najważniejsza moim zdaniom szczegóły, któro pozwolą zrozumieć zjawiska fizyczne zachodzące w wyświetlaczach VFD.
Wyświetlacz VFI3 to rodzaj trój-nloktrodowoj lampy próżniowej. Typowo zbudowany jest z anody wykonane) nn przykład z grafitu, pokrytej substancją będącą związkiem fosforu i zwaną luminoforom. Nad anodą umieszczona jest siatka oraz bezpo średnio żarzona katoda (brak jes osobnego żarnika - drut żarnika poi ni jednocześnie funkcję katody - rys 1). Elektrony zgromadzone wokół ka lody. wybite ze swych orbit na sku tek jej bardzo wysokiej temperatury są przyspieszane w kierunku anody przez dodatnio napięcie na siatce Elektrony bombardujące anodę są po wodom świecenia luminoforu.
Obecnie wytwarzani* są wyświetla cze o różnych kolorach świecenia zależnych od rodzaju użytego lutni noforu. Najpopularniejsze są te. o ko lorze zielonym ale można również spotkać się z kolorem świecenia białym, pomarańczowym lub niebieskim.
Ul
^ nAo*o< c anodowe | ||
i A_L |
.............► |
' rjpę< e siatki
Rys. 2. Sekwencja zołqczenia segmentu wyświetlacza VFD
77