PRAWO ADMINISTRACYJNE
PRAWO ADMINISTRACYJNE - jest to gałąź prawa regulująca tworzenie, strukturę organizacyjną, zadania i zasady działania administracji publicznej.
Prawo administracyjne ze względu na rozpiętość problematyki dzieli się na :
1. prawo ustrojowe,
2. prawo materialne ,
3. prawo proceduralne.
PRAWO USTROJOWE - reguluje organizację i zadania administracji publicznej.
PRAWO MATERIALNE - reguluje wzajemne relacje administracji publicznej /podmiotów administrujących/ i podmiotów pozostających na zewnątrz w strukturach administracji /podmiotów administrowanych/.
PRAWO PROCEDURALNE - zawiera normy wyznaczające tryb i zasady postępowania administracyjnego zmierzające do urzeczywistniania norm prawa ustrojowego i prawa materialnego.
STOSUNEK ADMINISTRACYJNO-PRAWNY - jest to relacja miedzy podmiotem administracyjnym a administrowanym na gruncie prawa administracyjnego. Istnieją różne stosunki administracyjno-prawne.
Stosunek administracyjno-prawny składa się z elementów niezbędnych dla jego istnienia : przedmiot stosunku adminstracyjno-prawnego, podmioty.
Cecha stosunku administracyino-prawneao iest nierównorzedność podmiotów tego stosunku.
Przedmiot stosunku administracyjno-prawnego musi być regulowany przepisami prawa administracyjnego .
np. stosunek prawny między nabywcą a sprzedawcą samochodów nie będzie stosunkiem administracyjno-prawnym - zakup jest stosunkiem prawa cywilnego ,a nie prawa administracyjnego , np. stosunek prawny miedzy dwoma słabymi gminami nie posiadającymi oczyszczalni ścieków : dla takiej sytuacji przepisy przewidują formę porozumienia między nimi /gminami/ .Zawierając porozumienie - treścią porozumienia będą wzajemne prawa i obowiązki co do budowy, pracy i utrzymania oczyszczalni - będzie to stosunek administracyjno-prawny.
Podmioty stosunku administracyjno-prawnego - choćby jednym z nich musi być organ administracji / podmiot administrujący /. tzn. że drugim może być podmiot administrowany lub oboma są organy administrujące. Niemożliwy jest układ z dwoma podmiotami administrowanymi bo wtedy nie ma stosunku administracyjno-prawnego.
Nierównorzędność podmiotów w stosunku administracyjno-prawnym jest cechą stosunków administracyjno-prawnych, a polega ona na uprzywilejowaniu pozycji podmiotu administrującego. Wyraża się to w tym ,że ten uprzywilejowany podmiot decyduje /przesądza/ o treści stosunku prawnego, decyduje tym samym o sytuacji prawnej drugiego uczestnika.
np. ktoś niezadowolony z własnego nazwiska występuje z wnioskiem o zmianę wskazując we wniosku powody zmiany. Złożenie wniosku o zmianę nazwiska powoduje powstanie stosunku administracyjno-prawnego / podmioty w układzie klasycznym /. Organ przesądza o treści rozstrzygnięcia / zgoda lub odmowa zmiany nazwiska /,obywatel jest biernym odbiorcą rozstrzygnięcia, obywatel ma pośredni wpływ na rozstrzygniecie formując wniosek w taki sposób aby argumentacja była nie do odrzucenia przez organ lub w przypadku odmowy może sięgnąć do środków procesowych poprzez odwołania od postanowienia, skargę do NSA lub wniosek o wznowienie postępowania - zostały naruszone postanowienia prawa .
Ta nierównorzędność podmiotów nie jest bezwzględna.
Są także stosunki administracyino-prawne w których nie ma cechy nierównorzędności. Zdarza się to w dwóch sytuacjach :
• gdy uczestnikami stosunku administracyjno-prawnego są dwa podmioty administrujące niepowiązane ze sobą więzami zależności służbowej i organizacyjnej ,
• gdy uczestnikami stosunku administracyjno-prawnego są podmiot administrujący i administrowany, ale nastąpiło żrównante-Oier.ómy.ch-w.cżeśni.ej praw-tych dwóch podmiotów na gruncie postępowania sądowo-administrąęyjnęgo.
RODZAJE STOSUNKÓW ADMINISTRACYJNO-PRAWNYCH.
Dwa podstawowe rodzaja-Stosunku .administr.acyino-pr.a.wii.y.cti:
> ze wzaledu na wpływ uczestników stosunku adminstracyino-prawneao na ieoo powstanie:
Dochodzi do nich z mocy prawa, np.: nabycie obywatelstwa polskiego z mocy prawa poprzez urodzenie się z rodziców obywateli polskich lub w rezultacie zaistnienia uprzedniej sytuacji prawnej - jesteśmy obdarowani samochodem lub kamienicą - jest to sytuacja cywilno-prawna, rodzi ona jednak konieczność zapłacenia podatku do Urzędu Skarbowego, co jest stosunkiem adm.-prawnym.