HISTORIA PRAWA KARNEGO
ZAŁOŻENIA PROGRAMU KODYFIKACJI PRAWA KARNEGO
Powstanie humanitarnej doktryny prawa karnego XVIII w.
- Hasia humanitaryzmu w części jedynie w sferze ideałów, ze względu na to że myśliciele, rzadko znali się na
legislacyjnej stronie reform, ale ogólnie wszyscy byli za „uczłowieczaniem” prawa karnego. Decydujący wpływ
mieli jednak:
• Wolter — broniąc niewinnie oskarżonego i w okrutny sposób skazanego człowieka (Jana Calasa) doprowadził do jego pośmiertnej (męczennik) rehabilitacji. Publikował całą serię pism ukazując bezprawie feudalnego sądownictwa i religijnego fanatyzmu. Potem jeszcze wielokrotnie bronił niewinnych ofiar. Jego prace poruszyły opinię europejską.
• Cesare Beccaria - opublikował dzieło w 1764r. W Livorno„0 przestępstwach i karach”( Dei delitti a delle pene), którego przyjęcie było bardzo szerokie i żywe, stało się swoistym credo, dla walczących o reformę humanitarną prawa karnego oraz inspiracją dla ówczesnych legislatorów. Wolter nazwał to „kodeksem uczuć ludzkich”
INNI:
• NIEMCY-Christian Thomasius — przeciw karom za czary
• ENCYKLOPEDIA francuska- skupiała zwolenników kierunku hum.
• Dzieła Monteskiusza
• Rzecznik humanitaryzmu - J.B. Brissot de Warwille
• WŁOCHY — Kajetan Filangieri
• POLSKA- Teodor Ostrowski, Sebastian Czochron, Józef Szymanowski, Józef Weyssenhoff, TOMASZ KUŹMERSKI
• „Instrukcja” Katarzyny II wzory ustawodawstwa karnego
Program humanitarystów w dziedzinie prawa karnego materialnego.
- Głównie postulaty dotyczyły procesu karnego, ale i prawa materialnego.
walka z arbitralnością sędziów —* nullum crimen sine lege, mila poena sine lege — nie ma przestępstwa bez ustawy ,nie ma kary bez ustawy, zakaz analogii(pociąganie z powodu podobieństwa przestępstwa) —> by to osiągnąć — kodyfikacja zupełna-określenie wszystkich rodzajów przestępstw zerwanie ze stanowym zróżnicowaniem w prawie karnym —► zapowiedź formalnej równości.
- subiektywizacja odpowiedzialności karnej (zerwanie z pozostałościami odpowiedzialności obiektywnej-za skutek)
- indywidualizacja (zniesienie pozostałości odpowiedzialności zbiorowej i represji wobec osób niewinnych).
- katalog przestępstw i ich kwalifikacja - przewartościowanie dóbr chronionych represją kamą: zniesienie przestępstw za czary czy samobójstwo (wolność jednostki).
- Kara —* nowe założenia represji karnej i nowe uzasadnienie sensu kary w ogóle —► utylitaryzm społeczny (osiągnięcie za pomocą kary pożytecznych dla społeczeństwa celów, jak: zapobieganie i poprawę
* praca — uważana za ważny czynnik kary (tak w zakresie zapobiegania, jak i poprawy)
-kara pozbawienia wolności połączona z obowiązkiem pracy8
* zwalczano karę śmierci — nieutylitarna i nieodwracalna, lepsza kara ciężkich robót.
* zniesienie kar okrutnych — kwalifikowanych i mutylacyjnych
* ekonomia kar - kara winna być wymierzana tylko w granicach i sposobami koniecznymi do osiągnięcia jej skuteczności ('określona ustawowo, współmierna do przestępstwa i relatywna, tj. wymierzana w wysokości ściśle zależnej od wielkości przestępstwa). —* zwrócenie uwagi na wagę szybkości wykonania kary i nieuchronność jej zastosowania.
Ogólne założenia kodyfikacji karnych XVIII i XIX w.
2 fundamentalne założenia:
* zasada legalizmu (ustawowości w prawie karnym) — nullum crimen sine lege; tylko czyn zabroniony zapisany w ustawie
* zasada formalnej równości obywateli wobec prawa karnego.
- dążenie do pełnej subiektywizacji i indywidualizacji odpowiedzialności karnej