70637

Głównym celem prawa karnego wg humanilarystów ma być resocjalizacja przestępcy. W związku z tym w zasadzie nie akceptowano kary śmierci (wyjątkowo - w przypadku najcięższych zbrodni).

Krytyka dotknęła również karę konfiskaty majątku. Uznano, iż jest absolutnie zakazana, gdyż dotyka całą rodzinę ukaranego i poprzez to staje się niedopuszczalną karą zbiorową. Podobnie odnoszono się do kar mutylacyjnych, wygnania.

Kara pozbawienia wolności - uważana była za najskuteczniejszy sposób oddziaływania na przestępcę, zwłaszcza, jeśli była połączona z obowiązkiem pracy. Zdaniem Beccarii JVie surowość, lecz długotrwałość kary wywiera największe wrażenie na duszę człowieka".

Tortury - stosowanie męczarni, zarówno fizycznych jak i psychicznych jest nieludzkie - wykonywane są na człowieku w trakcie postępowania (przed wyrokiem), a więc jeszcze niewinnym. Tortury naruszają nie tylko ciało człowieka ale także jego godność.

Pojawia się zasada domniemania niewinności człowieka, a zaraz za tym prawo do kłamstwa we własnej obronie.

Przestępca ma prawo do obrony:

-materialnej (dowody, przesłuchania)

-formalnej (prawo do adwokata)