1060441740

Model składa się z czterech elementów charakteryzujących konsumenta i jego otoczenie rynkowe. Są to:

•    -dochód konsumenta

•    -ceny poszczególnych dóbr

•    -gusty konsumenta

•    -założenie behawioralne, zgodnie, z którym konsumenci starają się w maksymalnym stopniu zaspokoić swoje potrzeby. Konsument wybiera koszyk dóbr dający mu największą satysfakcję.

Dochód konsumenta + ceny poszczególnych dóbr = ograniczenie budżetowe konsumenta Ograniczenia budżetowe opisują różne koszyki (kombinacje ilościowe) dóbr dostępne dla konsumenta. To, jakie kombinacje są dostępne dla konsumenta, zależy od:

-wysokości jego dochodu -cen poszczególnych dóbr

Np. Student, który swój tygodniowy budżet - 50 ,może wydać na posiłki albo na kino. Jeden obiad kosztuje 5, a jeden bilet do kina 10. Jakie kombinacje posiłków i filmów może zafundować sobie student? Nie chodząc w ogóle do kina może zjeść 10 posiłków, a nie jedząc posiłków, może kupić 5 biletów do kina => wiele innych kombinacji. Wszystkie dostępne kombinacje nazywamy ograniczeniami budżetowym.

Ograniczenie budżetowe wskazuje maksymalna ilość jednego dobra, którą możemy kupić przy określonej nabywanej ilości drugiego dobra.

Substytucyjność między posiłkami i filmami: można zjeść więcej posiłków, ale kosztem mniejszej liczby filmów. Z uwagi na te substytucyjność student musi wybierać miedzy posiłkami a filmami.

Linia budżetowa

Ograniczenia budżetowe - linia budżetowa - ilustruje maksymalne kombinacje liczby posiłków i filmów.

Nachylenia linii budżetowej zależy jedynie od stosunku cen obu dóbr (np.aby kupić jeszcze jeden bilet do kina musimy zrezygnować z dwóch posiłków, bo bilet do kina kosztuje dwa razy więcej niż posiłek) Nachylenie linii budżetowej = -Ph : Pv,

Gdzie:

Ph - cena dobra, którego ilość mierzymy na osi poziomej Pv - cena dobra, którego ilość mierzymy na osi pionowej

(np. Cena posiłku Ph wynosi 5,a cena biletu do kina Pv- 10. Nachylenia linii budżetowej wynosi -1/2, a znak minus wskazuje na odwrotna zależność (substytucyjność). Musimy zrezygnować z pewnej ilości dobra, jeżeli chcemy mieć więcej drugiego)

Gusty

1 .Załóżmy, iż konsument potrafi uszeregować różne koszyki (kombinacje) dóbr według poziomu satysfakcji, czyli użyteczności, którą one przynoszą.

2.zakładamy, ze konsument woli mieć więcej, a nie mniej.