1109144648

Podstawy genetyki

zorientowane względem siebie w przeciwnych kierunkach, są kopiowane w obrębie „widełek replikacyjnych” jednocześnie, tylko jedna z powstających nowych nici może być wydłużana w sposób ciągły — od końca 5’ do 3’, zgodnie z kierunkiem przesuwania się widełek. Druga nić, syntetyzowana w kierunku przeciwnym do ruchu widełek, by zachować zasadę syntezy od końca 5’ do 3’, musi powstawać w formie krótkich fragmentów łączonych następnie w jedną ciągła nić. Dlatego „widełki replikacyjne” mają strukturę asymetryczną. Nić syntetyzowana w sposób ciągły nosi nazwę nici prowadzącej, zaś nić powstająca w sposób nieciągły określana jest mianem nici opóźnionej. W efekcie końcowym powstają dwie nowe cząsteczki dwuniciowego DNA, identyczne z cząsteczką rodzicielską, z których każda zawiera jedną nić nowo zsyntetyzowaną i jedną rodzicielską.

W proces replikacji DNA zaangażowane są nie tylko mechanizmy syntezy, ale i bardzo precyzyjne systemy wykrywania i naprawy wszelkiego typu błędów i uszkodzeń powstałych podczas syntezy DNA. Głównie dzięki tym systemom błędy powodujące powstawanie mutacji zdarzają się stosunkowo rzadko, biorąc pod uwagę liczbę dzielących się komórek, w których zachodzi proces replikacji DNA.

Organizacja i lokalizacja materiału genetycznego

Wszystkie komórki organizmu człowieka, poza gametami, zawierają pełną informację genetyczną w postaci DNA zlokalizowanego w jądrze komórkowym.

5