1300739275

III. Podstawowe pojęcia i techniki stosowane w laboratorium Menisk

Meniskiem określa się kształt powierzchni cieczy w naczyniu. Gdy ciecz zwilża ścianki naczynia tworzy się menisk wklęsły (np. woda), w przeciwnym razie-menisk wypukły (np. rtęć). Prawidłowe odczytanie menisku umożliwia dokładne określenie poziomu cieczy w kolbie miarowej, pipecie czy biurecie, czyli dokładnej objętości danej cieczy. Aby dokonać prawidłowego odczytania menisku, oko odczytującego musi znajdować się na wysokości kreski oznaczającej objętość. Dla cieczy bezbarwnych uwzględnia sie menisk dolny, a dla cieczy barwnych menisk górny.

Menisk wklęsły Menisk wypukły

Kalibracja naczyń miarowych

Kalibracja naczynia miarowego "na wylew" uwzględnia fakt, że pod wylaniu z naczynia odmierzonej cieczy, pozostaje w nim film przywarty do ścianek. Stąd, po wylaniu odmierzonej cieczy, nie należy "strząsać" z naczynia tego, co pozostało na ściankach, bo zmniejsza to precyzję pomiaru. Na wylew kalibruje się cylindry miarowe, pipety, biurety.

Kalibracja "na wlew" oznacza, że dokładna, wskazana objętość znajduje się wewnątrz naczynia. Na wlew są kalibrowane kolby miarowe.

Ważenie na wadze analitycznej

Obecnie w większości laboratoriów korzysta się wyłącznie z elektronicznych, automatycznych wag analitycznych. Wagi te posiadają układ kalibracji wewnętrznej, który zapewnia utrzymanie dokładności pomiarów w czasie eksploatacji, bez ingerencji użytkownika. Wagi analityczne powinny być ustawiane w specjalnych pomieszczeniach wagowych zabezpieczonych przed kurzem, wilgocią, zmianami temperatury i słońcem. Ponadto powinny być ustawione na specjalnych stolikach przeciwdziałających drganiom i wstrząsom.

Podczas ważenia, niezależnie od rodzaju wagi obowiązują jednakowe zasady postępowania:

• waga powinna być czysta;