lub urządzenie zostanie bezpiecznie wyłączone. Pomocy nie należy również udzielać w pomieszczeniu, w którym ulatnia się gaz14.
Niosąc pomoc poszkodowanym, trzeba pamiętać, że poszkodowani i świadkowie zdarzenia reagują emocjonalnie, łatwo wpadają w panikę, która udziela się wszystkim, również udzielającym pomocy. Zawsze najpierw udziela się pomocy osobom najciężej poszkodowanym, a dopiero potem można się zająć innymi osobami. W sytuacji, gdy w wypadku jest więcej poszkodowanych, najpierw trzeba udzielić pomocy osobom najciężej poszkodowanym, których życie jest zagrożone, np. osobom z zaburzeniami oddychania, zatrzymaniem akcji serca, z silnymi krwotokami, rozległymi ranami oraz pogłębiającym się wstrząsie15.
Zasadą jest, że udzielając pomocy poszkodowanym, informuje się ich o tym jakie czynności podejmuje się i dlaczego. Sprzyja to uspokojeniu poszkodowanych, budzi ich zaufanie do ratownika i wiarę w jego kompetencje. Poszkodowanego przytomnego trzeba zapytać, jak się nazywa, co się wydarzyło, jak się czuje, gdzie odczuwa ból, czy powiadomić kogoś z rodziny, a jeśli tak - to kogo itp. Ważna jest też umiejętność słuchania, zawsze należy wysłuchać poszkodowanego do końca, a dopiero później zadać mu kolejne pytania. W żadnym wypadku nie można pozostawić poszkodowanych bez opieki. Trzeba zadbać o ich bezpieczeństwo, zapobiec utracie ciepła i wspierać psychicznie, co pozwoli opanować wstrząs, a na pewno uchroni przed jego pogłębianiem się.
Każdy z nas może być uczestnikiem lub świadkiem tragicznego zdarzenia. Do wypadków dochodzi niespodziewanie i w rozmaitych okolicznościach - w domu, na wycieczce, czy podczas podróży. Czas biegnie wówczas dramatycznie szybko i zmusza nas do natychmiastowego działania. Bierne oczekiwanie na profesjonalną pomoc ratowników może się źle skończyć dla poszkodowanego. Jeśli np. nie schłodzimy poparzonego miejsca, rana będzie większa i głębsza, a nieudroźnienie dróg oddechowych u osoby, która przestała oddychać, doprowadzi do jej śmierci. Za wieloma obco brzmiącymi hasłami, jak udrożnienie dróg oddechowych czy pozycja boczna ustalona, kryją się w istocie proste, nieskomplikowane czynności, które jednak mają ogromne znaczenie dla ratowania życia rannego człowieka16.
14 Ibidem, s. 185.
15 Ibidem, s. 185-186.
16 A. Mikołajczyk, Pierwsza pomoc, PUBLICAT S.A., Poznań 2008, s. 7.
10