1437212067

Suburbanizacja a projektowe strategie urbanistyczne nazwa „strefa przemian dostosowawczych” powiadałaby o aktywności miasta w stosunku do otaczających terenów. W studium nie wystarczy stwierdzenie faktu istnienia takiej strefy, ale powinna ona być zagospodarowana wespół z sąsiadami. W innym przypadku będzie to ciągle peryferyjna strefa miasta, traktowana jako miejsce lokalizacji funkcji niechcianych gdzie indziej, z czego zwykle w mieście mo-nocentrycznym powstaje pierścień obszarów „drugiej kategorii”. Doświadczenia europejskie wskazują, że tak być nie musi, a ponadto wyraźnie dziś się mówi, że ta strefa graniczna („przemian dostosowawczych”), jako granica powierzchniowa, ma podstawowe znaczenie dla opanowania amorficznego rozprzestrzeniania się miast (czyli wcześniej wspomnianego sprawi).

1.5.4. Metoda

Należy zastanowić się, czy na opisanych wyżej ustaleniach studium nie zaciążyła metoda polegająca na budowaniu ich przez zsumowanie ustaleń obowiązujących planów miejscowych. Samo wykonanie takiej pracy było z pewnością potrzebne, ale zabrakło analizy ustaleń cząstkowych, która by doprowadziła do utrzymania tych, które są potrzebne do wypełnienia jakiejś wizji miasta jako całości. Nie da się bowiem zaprojektować miasta „od dołu”, bez syntetycznego pomysłu na całość nie może się obejść. Studium powinno być miejscem, w którym spotykają się ustalenia i pomysły cząstkowe (czyli stan istniejący, uwarunkowania) z pomysłem na całość miasta. Z tego zderzenia się spojrzenia „od dołu” i „od góry” rodzą się kierunki rozwoju, a w każdym razie powinny się rodzić.

14