- przekazanie przesyłki odbiorcy.
W przypadku czynności przemieszczania spedytor odpowiedzialny jest za dowóz, odwóz, przewóz, załadunek, wyładunek i jeśli to konieczne - przeładunek przesyłki. W praktyce gospodarczej wiele firm spedycyjnych świadczy usługi przewozowe, posiada także własne powierzchnie magazynowe.
W ramach organizowania czynności dodatkowych spedytor może odpowiadać za składowanie przesyłki, podjęcie należności za jej dostarczenie, przeprowadzenie cesji praw do przesyłki, jej sprzedaż (Transport... 2009).
Spedytor może zlecać wykonywanie czynności przewozowych lub czynności dodatkowych innym podmiotom, np. (Sikorski, Zembrzycki 2006):
- innym przedsiębiorstwom spedycyjnym,
- przewoźnikom,
- agencjom celnym,
- operatorom logistycznym,
- firmom ubezpieczeniowym,
- innym podmiotom specjalistycznym.
W kontekście czynności przewozowych pojawia się określenie przewoźnika umownego, czyli podmiotu, który zawiera umowę przewozu, może wystawić własny list przewozowy, lecz fizyczne przemieszczanie przesyłki jest dokonywane przez faktycznego przewoźnika na zlecenie przewoźnika umownego (Neider 2012). W roli przewoźnika umownego, przejmując prawa i obowiązki swojego zleceniodawcy, często występuje spedytor.
W usługach spedycyjnych może występować spedytor główny (przyjmujący zlecenie spedycyjne i zawierający umowę spedycji) i spedytor zastępczy - podmiot, któremu spedytor główny powierza obowiązki wynikające z umowy ze zleceniodawcą. W wyniku rozwoju rynku pojawiła się także funkcja spedytora dalszego, którym posługuje się spedytor główny przy wykonywaniu zlecenia, któremu powierza wykonanie oznaczonej części swych obowiązków (Ogólne... 2010).
W zależności od geograficznej przestrzeni usługi spedycyjnej, może się ona charakteryzować różnym stopniem trudności. W spedycji krajowej zakres zadań i procesów niezbędnych dla sprawnej realizacji zlecenia jest mniejszy niż w przypadku spedycji zagranicznej. Oczywistym jest, że brak procedur celnych i czynności związanych z eksportem czy importem towarów ułatwia realizację zlecenia. Jednak w warunkach rozwoju gospodarek i otwierania granic trudno jest ograniczać działalność tylko do obsługi rynku krajowego.
W obrocie zagranicznym proces spedycyjny jest bardziej rozbudowany (w porównaniu z modelem tradycyjnym) i może składać się z następujących czynności (Neider 2012):
- udzielania zleceniodawcy porad i konsultacji odnośnie warunków transportu zarówno przed zawarciem kontraktu handlowego, jak i w trakcie jego realizacji; w tym między innymi kosztów transportu czy wyboru dróg przewozu;
15