147223253

Sciągunie jest sztuką - sztuką stosowaną. | j_nk _%v stycznym rzemiośle tak i w ściąganiu istnieje artyzm i p„^ tncłwo. O artyzmie decyduje talent ściągacza. Są uczniowi wykazujący specjalne zdolności w tej dziedzinie, jak i j_n„j którzy minio wieloletniego doświadczenia nie wychodzą _nj gdy poza miarę przeciętności i nawet nabyta przez nich wprawa ma jakieś cechy ociężałości i nieudolności. Trening rzecz prosta, odgrywa tu znaczną rolę, ale dopiero na dru-gim po uzdolnieniach czy dyspozycji psychicznej miejscu-inaczej będzie posługiwał się ściągą nowicjusz, inaczej ru-tynista. ale zawsze lepiej utalentowany początkujący niż niezdolny acz stary wyjadacz. Klasa nienawidzi partaczy i boi się ich panicznie; wystarczy, aby taki pasażer dal sobie odebrać liry k przez nauczyciela, a będzie on mógł według posiadanego wzoru wykryć każdego ucznia, który się nim posługiwał. Jeżeli ściągacz nawet wpadł, musi to przyjąć jako dopust Boży i nic wolno mu pod żadnym pozorem tracić głowy i sypać kolegów; tego wymaga zwyczajowa moralność społeczna klasy. Marzą natomiast uczniowie o posiadaniu w swym gronie jak największej ilości mistrzów fachu ściągania. Mistrz taki bowiem potrafi sam przepisać zadanie ze ściągi, podać ją dalej, zrobić drugą dla kolegi, usadowić się tak z zeszytem, aby chociażby jeden z uczniów nióg niego zadanie odpisać i jeszcze ze dwom podyktować ^{,e 4} | Do czego prowadzi szlachetny talent i pracowite ćwiczeni ,