1636662261

•    Nadwrażliwość na dotyk, dźwięk, ruch, zapachy

•    Częste mylenie kierunków oraz prawej i lewej strony ciała

•    Dzieci tzw. ryzyka dysleksji

•    Dysleksja, dysgrafia, dysortografia.

Należy pamiętać, że pojedynczy objaw nie jest wskaźnikiem występowania deficytów integracji sensorycznej. Jednak, jeśli będzie ich więcej, może być to wyznacznikiem przeprowadzenia diagnozy w kierunku tych zaburzeń.

Terapia SI polega na aktywności i ćwiczeniach ruchowych stymulujących powyższe układy zmysłów. Terapia Integracji Sensorycznej jest zazwyczaj dla dziecka przyjemnością. Otoczenie terapeutyczne jest wyposażone w różnorodny sprzęt taki jak:

>    zjeżdżalnie,

>    platformy do huśtania,

>    liny do wspinania,

>    koła do wskakiwania,

>    trapezy do huśtania.

Dla dziecka terapia jest zabawą i może taką wydawać się dorosłym. Ale jest to jednocześnie ciężka praca, bo pod kierunkiem wykwalifikowanego terapeuty dziecko jest w stanie osiągnąć sukces, który prawdopodobnie byłby niemożliwy w całkowicie spontanicznej zabawie.

Faktem jest, że wiele dzieci z problemami Integracji Sensorycznej nie potrafi bez pomocy bawić się efektywnie i w sposób zorganizowany. Podczas terapii dziecko będzie zachęcane i kierowane do wykonywania aktywności, które będą wyzwalać i prowokować odpowiednie, skuteczne reakcje na bodźce sensoryczne. W trakcie zajęć wykonywane będą odpowiednie dla dziecka aktywności dostarczające stymulacji przedsionkowej, proprioceptywnej oraz dotykowej. Stopień trudności tych aktywności będzie stopniowo wzrastać tak, aby wymagać od dziecka bardziej zorganizowanych i zaawansowanych reakcji. W trakcie terapii preferowane są ukierunkowane zabawy i aktywności swobodnie wykonywane przez dzieci, wyzwalające automatyczne reakcje sensoryczne, aniżeli instruowane, narzucone i ćwiczone konkretne reakcje na bodźce.

Terapia SI wykorzystywana jest również w pracy z dziećmi:

•    z autyzmem;

•    zespołem Aspergera;

•    niepełnosprawnością intelektualną;

•    mózgowym porażeniem dziecięcym;

•    zespołem Downa;

•    innymi sprzężonymi zaburzeniami;

•    grupy ryzyka: wcześniaków, dzieci po uszkodzeniach okołoporodowych

•    z opóźnionym rozwojem mowy, jąkających się

•    z dysleksją, dysgrafią i dysortografią

•    nadruchliwych i z zaburzeniami emocjonalnymi

3