Kariera Stroopa przykładem mechanizmu tworzenia elit w faszystowskim systemie totalitarnym.

'); //-->

Kariera Stroopa przykładem mechanizmu tworzenia elit w faszystowskim systemie totalitarnym.
Jurgen Stroop urodził się 26 IX 1895 jako syn Konrada i Kathe. Ojciec był srogi i wychowywał syna bardzo rygorystycznie. Wychowywał się w rodzinie katolickiej. Ojciec nie miał wysokiej funkcji - był policjantem i miał pod sobą 5 osób. Matka zajmowała się domem, dziećmi i religią, natomiast zarabianiem pieniędzy ojciec. W domu panowała żołnierska dyscyplina. Kiedyś w czasie świąt miało w domu Stroopów miejsce pewne wydarzenie. Młodszy brat ukradł Józefowi prezent z pantofla za co został przez niego dotkliwie pobity. Ojciec pochwalił go za to, choć brat był słabszy. Mówił : "Bij synku nieprzyjaciół jak najmocniej i bez litości, tak jak ja prałem wrogów Vaterlandu i jak wygrzmociłem Knopfa, tego gołodupca spod lasu, za usiłowanie kradzieży kury Frau Direktor Muller".Ojciec wpoił mu zasadę służalczego podporządkowania silniejszemu, kult siły, liczył się ten, kto miał władzę. Józef szanował ludzi silniejszych, z wyższą pozycją. W młodości marzył, aby iść w ślady ojca. Odpowiadał mu zawód strażaka, podobały mu się wysokie buty, później kupił sobie psa, aby podkreślić wizerunek wojskowego. Chciał posiąść wygodę, dostatek, chciał założyć latyfundia, aby tam pracowali dla niego Niemcy. W wieku 15 lat podejmuje pracę w Urzędzie Katastralnym, który odpowiedzialny był za pomiary gruntów. Stroop jednak z powodu swojej niewielkiej inteligencji zajmował się tylko drobnymi sprawami. Stosunek Stroopa do ludzi wyższych od niego był służalczy, co uwidacznia się już w szkole. Kiedy nauczyciel wymagał, aby Stroop podał nazwisko ucznia, który zrobił psikusa, on bez zastanowienia zdradza nazwisko. Z tego faktu powstawały liczne konflikty w szkole, ponieważ Józef nie potrafił przeciwstawić się władzy. Był uczniem tępym, ale charakteryzował go pedantyzm, całą papierkową robotę wykonywał bardzo dokładnie. Nauczył się kaligrafii, co bardzo podobało się przełożonym. Cała jego edukacja to szkoła podstawowa oraz kursy. Jego rodzina posiada szacunek u ludzi z wyższych sfer, ale nie zalicza się do nich. Stroop obiecał sobie już w młodości, że wstąpi do wojska. Ojciec Józefa był bardzo dumny, że wychował go na człowieka wiernego ojczyźnie. Podczas wojny Stroop został ranny w łopatkę, dlatego przez kilka miesięcy przebywał w szpitalu, a następnie dostał urlop. Do swojego miasta wrócił jako weteran, czym wzbudził sensację i zyskał szacunek u mieszkańców. Potem skierowany został na front wschodni. Wspomina Moczarskiemu o Polce - Lonie, którą najprawdopodobniej pokochał. Nie mógł się z nią jednak ożenić, ze względu na różnice sfer, bał się, że jego dzieci byłyby mieszańcami, a poza tym nie mógłby znaleźć się w SS. Jednak o Lonie zawsze mówi z wielkim sentymentem. Wkrótce dostaje się do policji, ma pod sobą 5 ludzi, a później żeni się z rozsądku z panną z "prawdziwego towarzystwa" - córką pastora, człowieka dobrze sytuowanego - Kathe B. Stroop długo przekonywał rodziców, szczególnie matkę (która nie chciała zgodzić się na małżeństwo, ze względu na to, że Stroop był katolikiem, a Kathe protestantką) o konieczności małżeństwa. Po teściu Stroop odziedziczył ogromną bibliotekę, a ponieważ książki nie stanowiły dla niego żadnej wartości szybko je sprzedał.
Jego kariera polityczna rozpoczyna się w lipcu 1932 roku kiedy wstępuje do SS i NSDAP. W marcu 1934 r. Mianowany zostaje na kapitana. Tego samego roku państwo Stroopowie z 6 - cio letnią córeczką Renatą osiedlają się w Munsterze. Tam też rodzi się im pierwszy syn Jurgen, który zaraz umiera z czym ojciec nigdy nie może się pogodzić. Przy końcu swej munsterskiej praktyki sztabowej awansuje do stopnia majora i wkrótce przechodzi na ważny posterunek - do Hamburga. W czerwcu 1935 r. Obejmuje dowództwo 28 SS - Standarte w tym mieście. W lutym 1936 roku rodzi mu się syn - Olaf i w dwa miesiące po jego urodzeniu obejmuje stopień podpułkownika. Później wysyłają go na miesięczny kurs jazdy konnej i powożenia pojazdami konnymi nad Nysą Łużycką. Z Hamburga jest też delegowany na krótkie kursy języka rosyjskiego do Berlina. Już wówczas zaczęto go przygotowywać do przyszłej akcji na Wschodzie. Jesienią 1937 roku wchodzi w skład wyższej elity SS - owskiej. Mianują go pułkownikiem. W Hamburgu jest Stroopowi dobrze, porusza się wśród wyższych sfer, bywa na przyjęciach, balach rautach. Następnie Stroop wysyłany jest do Poznania (został dowódcą policji w kraju Warty). Miał tam zwalczać przejawy buntu i oporu przeciwko Niemcom. Był w tym bardzo gorliwy. Opowiada historię, gdy podczas jednej z akcji rozstrzelano ważną osobowość - ambasadora Chłapowskiego. Stroop czuł się odpowiedzialny za masakrę w Poznaniu. Z Poznania wysłano go do Gniezna, a następnie przeniesiony zostaje na Ukrainę do budowy autostrady. Miała ona łączyć starą Rzeszę z nowymi terenami - z Kaukazem. Miały nią być przewożone płody rolne z Ukrainy, a z Kaukazu ropa naftowa. Rola Stroopa przy budowie tej autostrady była marginesowa, ze względu na jego niskie wykształcenie. Nie mógł wpływać na jej budowę, ale starał się, aby zbudowano ją jak najwcześniej. Przy budowie autostrady zatrudnieni byli głównie Ukraińcy i Żydzi. Jurgen zaczął przygotowywać się do funkcji zarządcy Kaukazu. Jego przygotowanie polegało na nauce o Kaukazie o religii. Sam przyznał, że musiał dużo wkuwać. Został zaopatrzony w niewielką książeczkę z adresami ludzi do zlikwidowania ze względu na opór jaki stawiali Rzeszy. Była to książeczka pisana drobną czcionką, bo nazwisk było bardzo dużo. 17 IV 1943 roku na rozkaz Himmlera przybył do Warszawy i w największej tajemnicy przekazano mu papiery dotyczące likwidacji getta warszawskiego. Od 19 IV do 16 V Stroop przeprowadza likwidację getta warszawskiego, określaną mianem "Grosaktion". Następnie objął stanowisko szefa policji w Atenach, skąd m.in. wytransportował wiele tysięcy greckich Żydów skazanych na śmierć. Kolejną placówką Stroopa było Wiesbaden, gdzie pełnił funkcję szefa policji. Współpracował z kontrwywiadem i wywiadem SS, a w 1944 został szefem rezerwowej armii wewnętrznej. Okres wiesbadeński trwa do marca 1945 r. Atak armii amerykańskiej pod dowództwem George'a Pattona zmusił Stroopa do ucieczki. Cofnął się w okolice Norymbergii, a następnie wezwany przez Himmlera udał się do Berlina, a stamtąd do Dachau, aby organizować obronną twierdzę SS w Alpach. W tym celu udał się do Lindau nad Jeziorem Badeńskim. Stroop został aresztowany przez Amerykanów 8V 1945 r. Po dwóch latach został skazany na karę śmierci. W 1947 roku Amerykanie przekazali go oficerowi Misji Polskiej w Berlini, skąd przetransportowany został do mokotowskiego więzienia w Warszawie. Rozprawa przeciwko hitlerowskiemu zbrodniarzowi trwała od 1951 r. W lipcu 1951 Stroop został skazany na karę śmierci w szczególności za przeprowadzenie akcji masowego ludobójstwa Żydów. Wyrok - śmierć przez powieszenie - wykonano 6 III 1952 r. w więzieniu mokotowskim.Gustaw Schielke współwięzień Moczarskiego i Stroopa, zawodowy podoficer kryminalnej policji obyczajowej. W czasie wojny pełnił funkcje archiwisty mieszczącego się w Krakowie, Urzędu Policji i Służby Bezpieczeństwa w Generelnej Guberni. W rozmowach Moczarskiego ze Stroopem pełnił specyficzną rolę, którą sam autor określa w słowach : "Jego obecność zobowiązywała Stroopa do prawdomówności nie podfarbowania, tym bardziej, że Schielke patrzył z innego punktu widzenia, niejako z dołu na prawdy wygłaszane przez generała SS".