12
popularnej. Czujemy się szczególnie odpowiedzialni za kształt polskich studiów na ten temat, ponieważ to właśnie z Uniwersytetem Wrocławskim i tutejszym Instytutem Filologii Polskiej w sposób szczególny związana jest historia rodzimych eksploracji wspomnianej dziedziny. To tu prof. Czesław Hernas zapoczątkował jej badania w latach 70. xx wieku; dla wielu ludzi nauki stało się to impulsem do zainteresowania się pogardzanymi dotąd przez akademię tekstami i do przełamania stereotypowego sposobu myślenia o dziełach przeznaczonych niegdyś dla mniej wyrobionego czytelnika, a dziś stanowiących po prostu część współczesnej kultury.
To głównie wspomniana seria, obok wydawanego od 1991 roku czasopisma „Literatura i Kultura Popularna” - pierwszego i, jak do tej pory, jedynego w Polsce czasopisma poświęconego zarówno zjawiskom literackim, jak i kulturowym związanym z tekstami dla „masowego odbiorcy” - ma, w naszym zamyśle, gromadzić najnowsze polskie studia dotyczące różnych zjawisk związanych z interesującą nas dziedziną. Szczególną uwagę zamierzamy poświęcać problemom metodologicznym, widoczne są bowiem pilne potrzeby w tym względzie: kultura popularna rozwija się bardzo szybko, rodzą się kolejne gatunki i zjawiska, a co za tym idzie, powstaje konieczność obmyślenia i wdrożenia nowych narzędzi, zaproponowania koncepcji badawczych adekwatnych do aktualnej sytuacji. Jest to niezwykle istotna kwestia: choć jeszcze nie udało nam się, jak pisałam, opracować „dawnych” tekstów, stajemy już przed wyzwaniami związanymi z funkcjonowaniem i przemianami współczesnej kultury popularnej, z ciągle powiększającym się zbiorem dzieł, do analiz których należy koniecznie stworzyć nowe metody. Ze względu na skalę i wagę problemu, w miarę możliwości i przedstawianych rozpraw, zamierzamy poświęcać kwestiom metodologicznym odrębne tomy, tak by dotyczące tych zagadnień artykuły nie gubiły się w gąszczu innych, lecz zostały właściwie wyeksponowane.
Zasadniczy zrąb studiów publikowanych w serii „popKultura - POPLi-teratura” stanowić będą teksty członków Pracowni Literatury i Kultury Popularnej oraz Nowych Mediów, którzy wchodzą w skład zespołu spotykającego się raz w roku na zamkniętej konferencji poświęconej rozmaitym kwestiom dotyczącym literatury i kultury popularnej. Są to naukowcy z całego kraju, ściśle i od dawna związani ze studiami nad tym materiałem, ale Pracownia jest otwarta także na nowych członków i nowe pomysły badawcze. Od kilku lat towarzyszą nam również uczeni zagraniczni, głównie ze Słowacji. Uczestnicy zamkniętej konferencji i członkowie Pracowni reprezentują różne dziedziny nauk: są tu zarówno historycy i teoretycy literatury, jak i filmoznawcy, filozofowie, ludolodzy, antropolodzy, bibliotekoznawcy i bibliolodzy, folkloryści, pajdolodzy czy prasoznawcy. Wielu z nich działało wcześniej w zespole spotykającym się rokrocznie w Karpaczu podczas konferencji organizowanych przez prof. Tadeusza Żabskiego - w latach 1991-2008 (od 1999 samodzielnego) redaktora czasopisma „Literatura i Kultura Popularna” i pierwszej w Polsce pracy encyklopedycznej z tej dziedziny, mianowicie Słownika