Wzór (♦) nazywamy wzorem na prawdopodobieństwo całkowite.
Uwaga
1. Graficzna ilustracja tego twierdzenia, to drzewo probabilistyczne.
2. Rozwiązując zadania metodą drzewa i rysujemy tylko istotne gałęzie, korzystamy z twierdzenia o prawdopodobieństwie całkowitym w następującej wersji:
Niech Q będzie skończonym zbiorem wszystkich zdarzeń elementarnych,
P - prawdopodobieństwem określonym na wszystkich zdarzeniach losowych zawartych w Q oraz niech A będzie zdarzeniem losowym zawartym w Q.
Jeżeli H,,H2,...,Hn są zdarzeniami losowym zawartymi w Q takim, że spełnione są
jednocześnie
trzy warunki:
1) H, uH2 u..,uHn 3 A,
2) Hj nH . =0dla i * j, gdzie i, j e l,2,...,n (zdarzenia H,,H2,...,Hn sąparami rozłączne),
3) P(Hi)>0 dla ie l,2,...,n .
Wówczas prawdziwy jest wzór
(♦) P(A) = P(Al H,)P(H,) + P(AI H2)P(H2)+... + P(Al H„)P(Hn)
Przykład 5. (schemat Polya)
W pojemniku jest b + c kul, b kul białych i c kul czarnych. Z tego pojemnika losujemy jedną kulę, zwracamy ją do pojemnika i dokładamy do pojemnika s kul koloru wylosowanego. Następnie losujemy jedną kulę z pojemnika, w którym jest teraz b + c + s kul. Oblicz prawdopodobieństwo wylosowania kuli białej w drugim losowaniu.
Szkic rozwiązania
Wprowadźmy oznaczenia dla zdarzeń:
B, - w pierwszym losowaniu otrzymamy kulę białą,
C, - w pierwszym losowaniu otrzymamy kulę czarną,
B, - w drugim losowaniu otrzymamy kulę białą.
Zdarzenia B,,C, spełniają założenia twierdzenia o prawdopodobieństwie całkowitym, stąd P(B2) = P(B, I B,)P(B,) + P(B2 IC,)P(C,).
P(B,) = —, P(C,) = —, P(B, IB,)— b + S . P(B, IC,) —---.
b+c b+c ‘ b+c+s ' b+c+s
Zatem
P(B2) = -
b+c + s b + c b + c + s b + c b + c
- = P(B,).
Zadanie można rozwiązać za pomocą drzewa.
Można wykazać, że jeżeli będziemy powtarzali to doświadczenie tzn. będziemy zwracać kulę, dosypywać s kul koloru wylosowanego, losować, zwracać, dosypywać,...
13