2740390503

2 Opis technologii

Poniższy rozdział poświęcony jest rozwiązaniom technologicznym zastosowanym w wytwarzaniu gier komputerowych opartych o HTML5.

2.1 HTML

Hipertekstowy język znaczników HTML (ang. HyperText Markup Language) - język początkowo opracowany jako środek zapisu dokumentacji naukowej, który z czasem, dzięki klarowności i adaptowalności reguł stał się podstawowym medium zapisu dokumentu w sieci Internet [1].

2.1.1. Historia

Historia języka HTML łączy się bezpośrednio z powstaniem sieci WWW. W roku 1989 pracownik genewskiego CERN (fr. Conseil Europeen pour la Recherche Nucleaire -Europejska Organizacja Badań Jądrowych) Tim Berners-Lee wyszedł z koncepcją sieci komputerowej łączącej ośrodki naukowe na całym świecie. Umożliwienie szybszego transportu danych między zainteresowanymi podmiotami pozwalałoby na znacznie efektywniejsze korzystanie z ich zasobów wiedzy.

O ile sama idea szybkiej wymiany informacji między kontynentami nie była przełomowa (podobną funkcję pełniły wówczas sieci telefoniczne czy telegraficzne), o tyle całkowitą nowością było zaproponowane połączenie całych ośrodków obliczeniowych i archiwizujących w jedną całość, pozwalającą na logiczne łączenie ze sobą fragmentów poszczególnych dokumentów i w rezultacie - efektywniejszą ich eksplorację. Stał za tym właśnie jeden z elementów sieci WWW - język HTML.

Sama koncepcja łączenia dokumentów we wspólną logiczną całość eksplorowaną z pomocą systemu łączników (linków) pojawiła się już wcześniej. Pod koniec lat 80. Bill Atkinson stworzył aplikację HyperCard na urządzenia Macintosh, pozwalającą na nawigację między kartami zawierającymi powiązane informacje. Ideę wykorzystano jeszcze w kilku innych aplikacjach, które jednak pozwalały wyłącznie na przemieszczanie się w obrębie danych na jednym komputerze. Język HTML rzutował te zachowania na całą sieć dzięki wykorzystaniu systemu DNS (ang. Dornain Name System), czyli przypisaniu adresu logicznego w języku naturalnym do adresu fizycznego informacji - adresu IP (ang. internet protocol). Dzięki użyciu DNS odniesienie zawarte w dokumencie HTML nie dezaktualizuje się wraz z przeniesieniem docelowego dokumentu pod inny adres fizyczny,

14