przystosowując ich dotychczasowe wzory do potrzeb wynikających ze znowelizowanego rozporządzenia, zachowując jednakże dotychczasową formę, porządek i kształt planu;
6) plany przygotowań jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Zdrowia podlegają zatwierdzeniu przez właściwego miejscowo wójta (burmistrza, prezydenta miasta) starostę, marszałka województwa, po uprzednim uzgodnieniu ww. planów przez Ministra Zdrowia (§ 2 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 maja 2004 r. w sprawie warunków i sposobu przygotowania oraz wykorzystania publicznej i niepublicznej służby zdrowia na potrzeby obronne państwa oraz właściwości organów w tych sprawach (Dz. U. Nr 143,poz. 1515 z późn. zm.);
7) w przypadku planów przygotowań szpitali klinicznych, podlegają one zatwierdzeniu na zasadach określonych w ppkt 6, po uprzednim uzgodnieniu ich przez rektorów uczelni medycznych;
8) dostosowując wielkość planowanej bazy szpitalnej i planowaną liczbę zastępczych miejsc szpitalnych do ustalonych rozporządzeniem wskaźników dla województwa wzięto przede wszystkim pod uwagę możliwości rozwinięcia dodatkowych łóżek w obiektach własnych szpitali, liczbę posiadanych odpowiednich obiektów do rozwinięcia zastępczych miejsc szpitalnych oraz posiadane zasoby personelu medycznego. Uwzględniono również liczbę i rodzaj przewidzianych aktualnie dla powiatu zestawów medycznych rezerw państwowych, planując ich wykorzystanie w maksymalnym wymiarze, w pierwszej kolejności na powiększenie bazy szpitalnej w powiatach, a następnie dla tworzonych zastępczych miejsc szpitalnych.
Jednocześnie należy wykorzystać w planowaniu jednoznaczny obecnie zapis § 17c rozporządzenia, uprawniający jednostki organizacyjne publicznej i niepublicznej służby zdrowia do występowania do organów administracji publicznej w sprawie potrzebnych jednostce świadczeń osobistych i rzeczowych ze strony przedsiębiorców i osób fizycznych ( w rozumieniu przepisów o powszechnym obowiązku obrony RP);
9) w planowaniu zabezpieczenia medycznego zespołów zastępczych miejsc szpitalnych, zdecydowanie zwiększono rolę udziału
niepublicznych jednostek organizacyjnych ochrony zdrowia oraz jednostek innych niż szpitale, dla których organami tworzącymi jest samorząd terytorialny;