Oddawana do rąk Czytelników książka stanowi poszerzoną wersję materiałów dydaktycznych do nauki prawa karnego materialnego, której poprzednikami były: wydany w 1994 r. Zbiór kazusów z prawa karnego materialnego (Staromiejska Oficyna Wydawnicza, Kraków), pochodzący z 1996 r. zbiór Kazusy. Prawo karne materialne (Kantor Wydawniczy Zakamycze, Kraków) oraz Materiały do nauki prawa karnego materialnego. Kazusy i pytania testozoe (Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2007 oraz 2009).
Polem doświadczalnym przydatności dydaktycznej poprzednich zbiorów były ćwiczenia prowadzone w ramach kursu prawa karnego materialnego na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zweryfikowały one użyteczność poszczególnych kazusów jako ilustracji konkretnych problemów z zakresu części ogólnej kodeksu karnego. Zgromadzone doświadczenia pozwoliły także na udoskonalenie treści kazusów, tak by w jak największym stopniu wyeliminować niepotrzebne wątpliwości i niejasności w prezentacji stanów faktycznych.
Obecnie publikowany zbiór zawiera przede wszystkim kazusy dotyczące zasad odpowiedzialności, form zjawiskowych i stadialnych oraz okoliczności wyłączających odpowiedzialność karną. Mają one różny stopień trudności. Nie zawsze także pozwalają na podjęcie jednoznacznego rozstrzygnięcia, co jest przede wszystkim funkcją niejednolitości orzecznictwa sądowego oraz ciągle toczących się sporów w doktrynie prawa karnego.
W nowym wydaniu zbioru wyodrębniono część kazusów, które z założenia nie powinny sprawiać trudności w zakwalifikowaniu opisanego w nich zachowania. Mają one natomiast sprawdzać umiejętność uzasadniania stawianych tez, tj. wyszukiwania ze stanu faktycznego tych jego elementów, które mają znaczenie w perspektywie przypisania odpowiedzialności karnej. Do zbioru dołączono cztery modelowe rozwiązania kazusów. Rozwiązania te różnią się sposobem prowadzenia wywodu i charakterem argumentacji, ich wspólną wszakże cechą jest przyjęcie pewnego schematu, według którego ustala się spełnienie przesłanek odpowiedzialności za popełnienie przestępstwa. Schemat ten również dołączono do zbioru.
Podobnie jak w poprzednich wydaniach, kazusy zawarte w niniejszym zbiorze jedynie wyjątkowo stanowią ilustrację jednego tylko zagadnienia dogmatycznego. Najczęściej prawidłowa kwalifikacja stanu faktycznego wymaga rozważania co najmniej kilku problemów wyłaniających się na różnych etapach ustalania odpowiedzialności za popełnienie przestępstwa.
Zachowano także zasadę, by nie sugerować osobie korzystającej ze zbioru kierunku rozumowania przy rozwiązywaniu kazusów, ale wręcz przeciwnie, pozostawić pełną swobodę w wykorzystywaniu umiejętności samodzielnego myślenia. Mając to