Chcąc w pełni osiągnąć cele edukacyjne i zrealizować zadania szkoły, należy pamiętać, że bardzo ważne jest stwarzanie warunków, w których uczeń będzie chętnie angażował się w zadania proponowane do wykonania. Autorzy programu mają nadzieję, iż innowacyjne ujęcie sposobu realizacji treści nauczania, zachęci uczniów do samodzielnych poszukiwań odpowiedzi na rodzące się, w wyniku uczestniczenia w organizowanym przez nauczyciela procesie uczenia się, pytania i problemy. W tym właśnie autorzy upatrują wartość dodaną proponowanego programu. Należy tutaj wyraźnie zaznaczyć, iż zarówno wyposażenie szkolnej pracowni mechatronicznej, przygotowanie nauczycieli do innego, partycypacyjnego i subsydiarnego sposobu organizowania procesu uczenia się uczniów oraz odpowiedni dobór materiału nauczania omawianego, a następnie realizowanego w konkretnych zadaniach praktycznych lub konstrukcyjnych na zajęciach, stanowi klucz do osiągnięcia sukcesu. Koniecznym wydaje się w związku z tym uwzględnienie w proponowanych treściach zainteresowań uczniów, wydarzeń i faktów z ich najbliższego otoczenia oraz, co chyba najważniejsze, zmiany paradygmatu roli nauczyciela w procesie uczenia uczniów. Nauczyciele muszą uświadomić sobie ich odmienną od dotychczasowej rolę na lekcji. Od „mędrca" którego należy naśladować muszą stać się przewodnikami, mentorami i życzliwymi doradcami uczniów, gotowymi inspirować swoich wychowanków do samodzielnych poszukiwań i eksperymentalnych doświadczeń prowadzących do osiągnięcia założonego celu.
Autorzy programu zakładają, iż realizując cele kształcenia:
Uczeń:
1. Tworzy programy w graficznym środowisku programistycznym:
1) modyfikuje obiekty przy pomocy edytora grafiki rastrowej,
2) manipuluje (w wybranym środowisku programistycznym) położeniem obiektów na ekranie komputera,
3) tworzy funkcje i procedury, wykorzystuje w programie wyniki ich działania.
2. Wykorzystuje algorytmy w praktycznym działaniu:
1) uświadamia sobie iż zamierzone działania człowieka realizowane są wedle określonych (czasami nieświadomych) algorytmów, a umiejętność ich dostrzegania optymalizuje zasoby (np. czas) niezbędne do wykonania zadania,
2) podaje przykłady algorytmów rozwiązywania problemów dnia codziennego (np. algorytm parzenia herbaty, odrabiania lekcji, wyjazdu wakacyjnego, wybieranie dalszej drogi kształcenia),
3) rozpoznaje elementy budowy schematów blokowych,