Wskazówki dla piszących prace dyplomowe
wątku i zmuszają do rozmyślań typu: co autor miał na myśli?, dlaczego użył takiego a nie innego zabiegu typograficznego? Mało prawdopodobne, aby źle zredagowana praca, nawet o dużej wartości merytorycznej, została bardzo dobrze oceniona przez recenzenta. Trudno jest docenić wysoki poziom treściowy pracy, w której źle złożono wzory matematyczne, i np. zamiast pisać: 90 stopni (90°), konsekwentnie pisano: 90 do potęgi zerowej (90°).
Z góry zastrzegam, że inni nauczyciele akademiccy, kierujący realizacją prac dyplomowy ch, mogą nie podzielać wszystkich przedstawianych tu moich poglądów. Ich wymagania mogą być w wielu miejscach bardziej drobiazgowe, a nawet nierzadko inne. Należy się do tych zaleceń dostosować, ponieważ uwzględniają one specjalistyczną tematykę realizowaną w ich macierzystych jednostkach naukowych.
Zwracając się do szanownych koleżanek i kolegów sprawujących nadzór nad realizacją prac dyplomowych, pragnę wyrazić nadzieję, że docenią Państwo fakt, iż „Wskazówki dla piszących prace dyplomowe” mogą być pretekstem do zwolnienia opiekunów prac dyplomowych ze żmudnych, bo wielokrotnie powtarzanych, tłumaczeń dyplomantom: dlaczego nie należy stawiać kropek po tytułach rozdziałów , jak formatować wzory matematyczne, a jak opracować odwołania do cytowanej literatury. Całą swoją energię będą mogli Państwo poświęcić kwestiom merytorycznym. Byłbym bardzo wdzięczny za wszelkie uwagi krytyczne dotyczące niniejszego poradnika.
Chciałbym podziękować Panom doktorom Wojciechowi Kienowi oraz Tomaszowi Rogozińskiemu za cenne rady i wskazówki merytoryczne.
Maciej Sydor sydor@up. poznan .pl
Poznań, 25 lipca 2013 roku