293017248

3. Zmienność cech

|_gę = a' + q²n+gl,+g^>+q L ■ ■ •    |

Przy niezliczonej liczbie locus warunkujących daną cechę oraz przy większej liczbie alleli, jakie mogą w nich występować w praktyce liczba możliwych układów genów i związanych z nim efektów współdziałania genów jest praktycznie nieskończona. W praktyce przywiązuje się uwagę tylko do tych źródeł zmienności, które mają największe znaczenie, czyli w odniesieniu do większości cech (j², (j²u, a tylko do niektórych . Udział pozostałych źródeł zmienności (m.in. bezpośredniej epistatycznej, matecznej addytywnej, dominacyjnej i epistatycznej) w łącznej puli zmienności genetycznej jest na tyle niewielki, a jego wykorzystanie w praktyce na tyle kosztowne i kłopotliwe, że najczęściej nie znajduje zastosowania.

Całkowita zmienność fenotypowa P

G    G*E    E

| A | D |-| G*E | E_p | E, |

Rysunek 7. Podział zmienności fenotypowej na komponenty. Zmienności: G -genetyczna, A - genetyczna addytywna, D - genetyczna dominacyjna, G*E- wywołana interakcją genotyp-środowisko, E -środowiskowa,

E_p - środowiskowa trwała (systematyczna), środowiskowa chwilowa (losowa).

Rysunek 8. Rozkład genotypów z uwzględnieniem tylko zmienności addytywnej

Zakładamy, że allele ABCD mają wpływ ‘korzystny’, natomiast allele abcd - ‘niekorzystny’ oraz, że mamy do czynienia tylko z addytywnym działaniem genów.

Rysunek 9. Środowisko może wpływać na cechę z różną siłą i w obu kierunkach: zwiększającym (-*) i zmniejszającym wartość cechy (i-)