wie Bożym i wyjaśnienia jego niezliczonych bogactw przez teologie zdolne mówić i komunikować się między sobą. Podobnie wielość teologii powinna oznaczać nie fragmentację lub niezgodę, ale raczej badanie, na rozliczne sposoby, jednej prawdy zbawczej Boga.
6. „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo” (J 1,1). Ewangelia Jana zaczyna się „prologiem”. Ten hymn odsłania kosmiczny wymiar Objawienia, a szczytem tego Objawienia jest Wcielenie Słowa Bożego. „W Nim było życie, a życie było światłością ludzi” (J 1,4). Stworzenie i historia tworzą przestrzeń i czas, w których Bóg objawia samego siebie. Świat, stworzony przez Boga za pomocą Jego Słowa (por. Rdz 1), jest jednak również kontekstem, w którym Bóg zostaje odrzucony przez ludzi. Mimo to miłość Boga do nich jest zawsze nieskończenie większa. „Światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła” (J 1,5). Wcielenie Syna jest szczytem tej niezmiennej miłości: „A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony Syn otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy” (J 1,14).
15