Szczelność pieców S/rajlH-mwskicłi osiąga się przez za* stosowania zewnętrznej |h>\n łokci z kafli tłoczonych i blachy stalowej, łącionych jx>międ/y sobą S|>ecjHlnvrni nilami, zespalającymi odcięte ku wnętrzu pieca krawędzie kafli
Jednakże, jednocześnie z tym uszczelniającym opancerzeniem, konstruktor nie usunął głównej przyczyny, wy wołającej rozpychanie zewnętrznej obudowy piera, nie oddzielił od niej takich elementów, jak palenisko i początek przewodów, które z racji największych wahań temperatury, najhardziej /mir niają swe wymiary.
Wnętrze pieca Szrajherowsklego składa się z paleniska z rusztem i popielnikiem, przechodzącego w górnej części twzpofirednlo w przewód spalinowy tego samego przekroju poprzecznego, co i palenisko. Przewód len w górze ii stropu pieca, dzieli się na dwa równoległe i równe przewody opadowe. idące ad do dołu. gdzie łączą się one wspólną komorą skąd spaliny przechodzą do komina. Komora dolna posiada 2 lub 4 otwory wycierowe, zamknięte speejalnymi korkami, podobnie, jak w piecach Adamieckiego.
Sprawno*- tych piwVm duża, magazynowanie ciepła właściwe ze względu na grubsze ściany zewnętrzne i cieńsze wewnętrzne, wyzyskanie powierzchni wydzielających ciepło na całej wysokości pieca racjonalne.
Po tym przeglądzie najczęściej spotykanych starszych typów pieców, opartych na .klasycznych" zasadach, czynię krotki przegląd późniejszych i ciekaw szych odmian przyrządów zagranicznych i polskich lat ostatnich, które posłużyły lub mogą posłużyć do odpowiedniego ich zastosowania u nas.
Spostrzeżenie, iż silniejsze ogrzanie dolnych warstw powietrza prowadzi do lepszego i racjonalniejszego ogrzewania całego pomiesz^zenin. dało asumpt prof. Brabeo’mu