Rozdział 1
NEGOCJACJE JAKO FORMA ROZWIĄZYWANIA SPORÓW
W społeczeństwach wolnego rynku i rozwijającej się demokraq'i umiejętność negocjacji, czyli zaspokajania interesów i realizacji celów w drodze kooperaq'i z innymi członkami społeczeństwa, staje się podstawową kompetencją osobistą i zawodową, W Stanach Zjednoczonych na wydziałach prawa prowadzone są zajęcia z negoq'aq'i, w wielu krajach Unii Europejskiej negoqa-cje i mediacje należą do programów nauczania szkół średnich. Bezpośrednim argumentem przemawiającym za koniecznością posiadania przez prawników umiejętności negoq'owania jest zmiana w sposobie tworzenia i stosowania prawa oraz tendencje obserwowane w życiu gospodarczym, analizowane jako czynniki wpływające na wzrost znaczenia negocjaq'i. Są to1:
- zmiana charakteru stosunków gospodarczych - złożoność stosunków handlowych wynikająca zarówno z rozwoju gospodarczego, jak i glo-balizaq'i;
- wzrost znaczenia świadczenia usług i zmiany ich charakteru - rozwój wiedzy i zmiany w charakterze stosunków gospodarczych wymagają usług konsultingowych;
- zmiany tradycyjnie rozumianego produktu - produkt jako „łańcuch wartości dodanych", co oznacza, że towarzyszące okoliczności i warunki sprzedaży wymagają szczegółowych ustaleń - tzn. negoqaqi;
- rosnąca konkurenqa - ewoluqa systemów prawnych, w szczególności ich liberalizacja i decentralizaqa, które wymagają od podmiotów życia gospodarczego większej aktywności na rzecz realizaq'i własnych interesów w warunkach konkurenq'i;
- dynamiczne zmiany charakteru rynku, które wymuszają innowacyjność przedsiębiorstw również w zakresie stosunków pracy i ich zmian;
Por. J. Kamiński, Negocjacje w biznesie jako przedmiot zainteresowania nauk ekonomicznych, Optimum. Studia Ekonomiczne 2002, nr 4 (24), s. 97-117.