4130649998

ROZDZIALI. MATERIAŁY POMOCNICZE I ZADANIA    7

Analiza granulometryczna

frakcje to zawartości procentowe (wagowo) cząstek w danym zakresie średnic. Frakcje zredukowane to też zawartości

Rys. 1.1: Krzywa przesiewu

procentowe ale po uprzednim odsianiu frakcji kamienistej i żwirowej. Wskaźnik różnoziarnistości U definiuje się

U = <ko/dw    (1.1)

Im większe U tym lepsze parametry gruntu, dobrze zagęszczalny, wytrzymały.

Grunt wysadzinowy to taki który ma więcej niz 10% cząstek o sred. mniejszej od 0.02 mm. Minimalna głębokość posadowienia budynków wynosi 0.5 m. Jeśli grunt jest "wysadzinowy” to należy posadawiać poniżej głębokości przemarzania np w Gdańsku co najmniej lm pod naziomem. Uwaga, wysadzinowe są też wszystkie grunty organ-

Stan gruntu czy rodzaj gruntu

Rodzaj gruntu obejmuje cechy gruntu nie ulegające zmianie, tj. rodzaj gruntu określają cechy przyjmowane w zagadnieniach inżynierskich jako niezmienne. Są to

1.    skład granulometryczny mówi jaki jest procentowy (wagowo) udział cząstek iłowych (< 2/im), pyłowych (< 0,05mm), piaskowych (< 2mm), żwirowych (< 40mm) i kamieni (> 40mm)

2.    (tylko dla g. spoistych) granice konsystencji wi wp i ws, czyli charakterystyczne wilgotności gruntu.

•    powyżej wilgotności wl (= granica płynności) grunt przypomina płyn a poniżej - plastelinę (jest for-mowalny).

•    poniżej wilgotności Wp (= granica plastyczności) grunt staje się zwarty (zaczyna pękać)

•    poniżej wilgotności ws (= granica skurczalności) grunt przy dalszym suszeniu przestaje się kurczyć (wyschnięty na kamień).

O ile naturalna wilgotność gruntu w = ep_w/p_s może się zmieniać (w przypadku gruntu nasyconego wilgotność jest miarą wskaźnika porowatości e czyli zagęszczenia) i tyle charakterystyczne wilgotności w/,, wp,ws (tj. granice konsystencji) są dla określonego rodzaju gruntu (tj. danego uziarnienia i składu mineralogicznego) niezmienne. Określenia mokry lub suchy nie opisują rodzaju lecz stan gruntu.

3.    wskaźnik plastyczności I_p = wl — wp czyli przedział wilgotności w jakim grunt jest formowalny Jeśli wartość I_p jest duża, mówi się że grunt jest "długi”, w przeciwnym przypadku - "grunt krótki”.

4.    Dla określenia gęstości upakowania ziaren gruntów sypkich używa się charakterystyczne wskaźniki porowatości

•    maksymalny stopień porowatości e_max « 1 (dla piasku)

•    minimalny stopień porowatości e_mj„ « 0.5 (dla piasku)

•    "ulubiony” (=krytyczny) stopień porowatości e^yt. « 0.7 ustala się sam przy ścinaniu ponieważ grunty luźne e > e_c w trakcie ścinania zagęszczają się a gęste e < e_c - rozluźniają

Powyższe dotyczy tylko grunów sypkich a ścisłe opis procedury ustalania e_max i e_mj_n w laboratorium opisuje PN-88/B-04481. W gruntach spoistych granice e_max, e_mi„, leżą wyżej (typowo między ca. 1.4 a 2.5) ale zamiast mówić luźny i zagęszczony odnosi się wilgotność naturalną z w do granic konsystencji wl, wp,wą. Dla danego rodzaju gruntu charakterystyczne są tylko wartości ekstremalne e_max, e_mj„ lub granice konsystencji ale ani wskaźnik porowatości e ani wilgotność naturalna w.