6—9
PORÓWNANIE WYZNAŃ
apokryfów zaś—mamy w języku greckim.
Kanon starego Testamentu stanowią następujące księgi:
5 ksiąg Mojżesza,—po dwie księgi Samuela, Królewskie, Kronik, po jednej Jozuego, Sędziów, Ruty, Ezdrasza, Nehe-miasza, Estery, Ioba, Psalmów; przypowieści Salomona, kaznodziei Salomona, pieśni Salomona, — cztery księgi większych proroków, — dwanaście ksiąg mniejszych proroków,—i treny Jeremiasza; ogółem ksiąg 39.
Ten sam kanon Starego Testamentu żydzi dzielą obecnie na 24 księgi w ten sposób, że dwanaście ksiąg mniejszych proroków liczą za jedną księgę; księgi Ezdrasza i Nehemia-sza za jedną; księgi Salomona, sędziów i kronik, każde dwie księgi liczą za jedną, tak, że liczbę 39 ksiąg zmniejszają do 24-ch.
6. Apokryfy Nowego Testamentu nie są zaliczone do ksiąg kanonicznych. Kanon Nowego Testamentu składa się z 27 ksiąg a mianowicie: czterech ewangelji, dziejów Apostolskich, 13 listów św. Pawła, 2-ch listów św. Piotra, 3-ch listów św. Jana, po jednym w. Jakuba i Judy, jednego listu do żydów i objawienia w. Jana.
7. Łacińskie tłomaczenie 7. Tekstem jedynie wiaro-
Pisma św., t. z. Vulgata, jest godnym jest hebrajski dla Sta-najwiarogodniejszym tekstem rego Testamentu, w którym Biblji, którego należy się trzy- księgi te były pisane, i grecki mać. dla Nowego Testamentu —
z tychże samych powodów.
(Prócz wymienionego wyżej zamieszczenia w Vulgacie ksiąg apokryficznych Starego Testamentu, różni się on względnie niewiele od oryginału hebrajskiego (Stary Testament)