5038597671

I Baran Krzysztof Wojciech, System Prawa Pracy. Tom VII. Zatrudnienie niepracownicze.

Opublikowano: LEX 2015

Dokument

Eksport

Narzędzia

Widok

Spis treści

Szukaj w treści

Dokumenty

powiązane

+

+

+

+

Rozdział 8 Zatrudnienie niepracownicze wo... Rozdział 9 Zatrudnienie niepracownicze w r... Rozdział 10 Statusy zatrudnienia sportowe... Rozdział 11 Naukowoprawne zatrudnienie...

System Prawa Pracy. Tom VII. Zatrudnienie niepracownicze.

Rozdział 14 Penalnoprawne zatrudnienie niepracownicze 14.2. Wykonywanie pracy w warunkach ograniczonej wolności

+ Rozdział 12 Administracyjnoprawne zatrud... + Rozdział 13 Ustrojowoprawne zatrudnienie...

— Rozdział 14 Penalnoprawne zatrudnienie ni... + 14.1. Zatrudnienie typu penalnego

4.2. Wykonywanie pracy w warunkach o... 14.2.1. Uwagi wstępne

14.2.2.    Obowiązek prawny wykonywani...

14.2.3.    Formy prawno-organizacyjne w...

14.2.4.    Naruszenie standardów między...

14.2.5.    Legalny obowiązek wykonywani... + 14.2.6. Alternatywne formy wykonywa...

14.2.7. Podsumowanie

+ Rozdział 15 Praca nierej estrowa na + Rozdział 16 Stosowanie przepisów bhp w ni... Rozdział 17 Zbiorowe prawo pracy a zatrud... Rozdział 18 Prawo do sądu a zatrudnienie... + Rozdział 19 Położenie socjalne osób pozost... + Bibliografia + Orzecznictwo

14.2.1. Uwagi wstępne

Określenie „wykonywanie pracy " nie ma jednoznacznego charakteru. Z jednej strony jest neutralne, jest bowiem używane dla określenia „robienia czegoś", a więc wykonywania czynności podejmowanych i realizowanych przez człowieka zawodowo aktywnego, „wykonującego pracę", z drugiej natomiast strony oznacza proces, jakiemu poddana jest osoba będąca adresatem świadomego działania innych podmiotów (instytucji, ludzi). O wykonywaniu pracy przez pracownika jako podmiot działania traktuje prawo pracy. Praca jako dobrowolna, zarobkowa działalność człowieka jest przedmiotem regulacji prawapracy. Natomiast inna praca świadczona nieodpłatnie, wykonywana z mocy orzeczenia lub decyzji organu władzy publicznej (sądu), pozbawiona cechy dobrowolności, jest traktowana przez prawo karne lub karno-administracyjne jako sankcja oraz środek poprawczy, mający na celu wywarcie presji na sprawcy czynu prawnie zabronionego oraz zniechęcenie innych osób do popełnienia czynów zabronionych, zagrożonych sankcją karną albo karno-administracyjną. W tym drugim przypadku wymierzona przez organ wymiaru sprawiedliwości kara ograniczenia wolności, w postaci obowiązku wykonywania nieodpłatnej pracy na wskazany przez sąd wymierzający karę cel społeczny, polega na obowiązku podjęcia i wykonywania określonej działalności -pracy.

Praca w ramach stosunków prawnych regulowanych przepisami prawa karnego albo karno-administracyjnego nie ma związku z pracą świadczoną w ramach stosunku pracy regulowanego przepisami prawa pracy. Ma cechy zatrudnienia, identyfikowanego w języku polskim z „daniem komuś zajęcia" oraz „używaniem kogoś do wykonywania jakiejś pracy". W przypadku ograniczenia wolności, polegającej na nałożeniu na skazanego obowiązku wykonywania dozorowanej, nieodpłatnej pracy na wskazany przez sąd cel społeczny, wykonywanie pracy jest identyfikowane z odbywaniem kary.

Wykonywanie pracy w warunkach ograniczonej wolności jest więc synonimem wykonywania (odbywania) kary, albowiem proces odbywania kary jest utożsamiany przez nauki penalne ze stosowaniem dolegliwości wobec skazanego oraz poddawaniem go resocjalizacji. Zatem wykonywanie pracy w warunkach ograniczonej wolności nie jest instytucją prawa pracy, lecz instytucją prawa karnego '¹⁵²¹ i prawa penitencjarnego^{1 53)}. Wykonywanie pracy w warunkach ograniczenia wolności trafnie zostało zaliczone do zatrudnienia penalnego, z tym że w naukach prawnych w Polsce aspekt penalny zdecydowanie zdominował wątki prawnopracownicze kary ograniczenia wolności⁰⁵²'.

Karę ograniczenia wolności, regulowaną przepisami prawa karnego, różni - z punktu widzenia prawa pracy - od kary pozbawienia wolności oraz zarządzanego w trakcie odbywania tej kary obowiązku wykonywania pracy dolegliwość obowiązku podjęcia i kontynuowania zatrudnienia oraz zakaz opuszczania miejsca stałego pobytu określonego w orzeczeniu organu wymiaru sprawiedliwości. Nie sposób przy tym wyraźnie określić, który z wymienionych wyżej obowiązków wykonywania pracy jest dla skazanego bardziej dolegliwy. Zatrudniony skazany na karę ograniczenia wolności wykonuje pracę określoną w orzeczeniu sądowym. Skazany na karę pozbawienia wolności korzysta z pewnego marginesu swobody przy podejmowaniu decyzji o podjęciu