uprossezoną formą opłacania podarku dochodowego,
1,2. Konstrukcja wewnętrzna podatku IJ.I. V%ragi ogólne
Przedstawione w poprzednim rozdziale cechy stale podatku pozwolą;;, u czym juz była mowa. na wyodrębnienie podatków z ogółu dochodów pj bl/cznych, Każdy podatek musi mieć takie same cechy stałe-, gdyż stanów:; one o istocie tej grupy publicznych świadczeń pieniężnych. Na podstawie tych właśnie cech można określić, które świadczenia zaliczane są do systemu pidafkuwego. Chcąc jednak zróżnicow ać poszczególne podatki w ramach lego .systemu, należy zwrócić uwagi* na ich konstrukcję wew nętrzną.
Każdy podatek jest zbudowany z pewnych elementów, nazywanych zwykle cechy zmienne podatku. Są to: podmiot klitko, jtejgojB^ejtouot, JodstąwB opodatkow aniu, stawki podatkowe, ulgi,i zwolnienia oraz tryb warunki płatności. W literaturze można spotkać inne określenie tyćlnech, mianowicie - istotne elementy konstrukcji podatku. Elementy tc składają C na klasyczną konstrukcję podatku, którą powinno mieć każde świadczenie Jiczane do systemu podaikowego. Jeżeli dany podatek nie ma wyraźnie reślonego jednego z tych elementów , jest to ułomna konstrukcja, którą fezy jak najszybciej naprawić prze/ wprowadzenie stosownych zapisów do u regulującego dan> podarek. Najeży podkreślić, że elementy konstrukcji lafkti powinny być bardzo precyzyjnie zapisane w ustawie, aby nie było pliuośei eo do ich rozumienia na ciapie stosowania prawa. Nie bez znana jest również zaprezentowana wyżej kolejność tych elementów. Przejeść i jasność budowy podatku wymagają, aby ustawodawca regulując y podatek zachowywał tuki sam układ jego elementów': znakomicie da to poznanie jego konstmkcji.
io niedawna nie było wątpliwości cu do tego, że wszystkie istotne ele-i konslrukcii podatku powinny być uregulowane w ustawie. W literaiu-Wź/merw ie puiow^ała zgodność, że w- akiach wykonawczych do usta-j i V/h' cechy podatku mogą być jedynie uszczegółów u 1 *tt ! / z tym /wiązane mogą powstać jk) zapoznaniu się
iiY*voasiytuc/. zgodnie /. którym nakładanie podatków, określanie ■tów, prz^taptów opodatkowania i stawek podatkowych, a iA/r za-
ustawodawcy było przyzwolenie mi ich uregulowanie w Alach wykonawczych do ustawy podatkowej. Celem iut.^oj_tesi podkupienie. że podatki mogą .być nakładane w drodze ustawy i że ustawa powinna określać wszystkie istotne elementy konstrukcji podatku. Niezbyt star.u.r.a redakcja tego przepisu pozwala jednak twierdzić. Ze ustawa może nie regulować tip podstawy opodatkowania Twierdzeniu takie kłócą się z podstawowym celem tego przepisu i w gruncie rzeczy nie mogą być w praktyce legislacyjnej zrealizowane. Wskazuje na lo chociażby takt. że nie -.nożna określić ustawowo np. stawek podatkowych bez wcześniejszego sprecyzowania podstawy opodatkowania. Stąd też nie znajdują dostatecznego uzasadnienia poglądy oparte na literalnym brzmieniu an. 21’ Konstytucji. Zgodnie 2 którymi do ustawowych elementów konstrukcji podatku należy zaliczyć tvi.ko te. które zostały tam wymienione.
1.2.2. Podmiot podatku
Podmiotem podatku jest każda ze stron stosunku podatkowego, a więc /.jednej strony podmiot zobowiązany thi.zaplatyjgodatku tpmlatniki. a / drugiej strony podmiot uprawniony do otrzymania świadczenia podatkowego (pari$two~Iu7rjgtnTfi.<flca samorządu ter>TónaVnegij7iepce/eotowane
pr/.c/ określone organy ). Pierwszy z tych podmiotów nazywamy a drugi Stosunek zobowiązaniowy łączący te dw > podmioiy
określany jest nuancm praynupodalkowęgo, Cecha chur.ikuiry styczną tc.ąo stosunku jest jego adnfimsuą^ wyrażający się przede
wszystkim nicrównor/ęditóśeią podmiotów. Stroną uprawnioną, wierzycielem podatkowym, jest związek publicznoprawny, dysponujmy środkami przymusu zabezpieczającymi wykonanie przez podatnika ciążącego na mm zobowiązania podatkowego.
Przepisy prawa podatkowego określają zarówno /obowiązanego do zapłacenia podatku, jak i organy uprawnione do poboru tych świadczeń. W z,i-sadzie nie ma większych problemów z określeniem strony czynnej stosunku prawnopodatkowego. Organy podatkowe, reprezentujące związek publicznoprawny, są z urzędu zobowiązane do przestrzegania swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Zdecydowanie częściej można się spotkać 7. trudnościami przy określaniu podmiotów biernych, zobowiązanych do płacenia podatku. Jest to spowodowane m.in. tym, że za podatnika uważa się nierzadko osobę lub jednostkę, która ponosi ciężar-ekonomiczny podatku. W rzeczy w stości istnieje wiele możliwości przerzucenia ciężaru podatkowego na inne podmioty (konsumentów, pracowników), co nie /.mienia faktu, że tHógtga