Na największych prezentacjach projektów młodzieżowych przedstawiane są prace przygotowane przez uczniów w setkach szkół. W ogólnopolskiej prezentacji projektów młodzieżowych, która wiosną 2010 roku odbyła się na Zamku Królewskim w Warszawie, podsumowano projekty, które zostały przeprowadzone łącznie w ok. 2500 placówek. Na zorganizowanej w Sejmie prezentacji działań uczniowskich z akcji „20 lat wspólnie", prowadzonej w ramach Roku Historii Najnowszej, pokazano wybór projektów realizowanych w ponad 1000 szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych.
W polskich szkołach szczególnie popularne są projekty zespołowe, związane z poznawaniem historycznego i kulturowego dziedzictwa miejscowości i regionu, poświęcone badaniu bogactwa przyrodniczego swej okolicy, a także projekty angażujące uczniów w działania obywatelskie na rzecz swojej społeczności czy uczące w praktyce mechanizmów gospodarki rynkowej (np. poprzez prowadzenie wirtualnych firm).
Z pracą metodą projektu często wiążą się działania organizujące życie szkoły, w tym szczególnie przedsięwzięcia związane z jej pracą wychowawczą. Zespoły uczniowskie pod opieką nauczycieli przygotowują akademie szkolne, festiwale naukowe i artystyczne, wystawy, gazetki ścienne i wydawnictwa, strony internetowe, przedstawienia teatralne. Uczestniczą w lokalnych, regionalnych i ogólnopolskich konkursach. W wielu przypadkach działania samorządu uczniowskiego to również projekty zespołowe na rzecz społeczności szkolnej lub wspólnoty lokalnej. Zgodnie z ustawą o systemie oświaty samorządność uczniowska to nie tylko prawo uczniów do swojej reprezentacji w szkole, ale także prawo do organizacji życia szkoły i organizowania działalności kulturalnej, oświatowej i sportowej oraz rozrywki.
Projekty uczniowskie w gimnazjach bardzo często kończą się przedstawieniem wyników pracy uczniów. Okazją do pokazania efektów zrealizowanych przez uczniów projektów były przeważnie otwarte dla gości święta szkoły czy uroczystość nadania szkole imienia.
Wiele zadań zespołowych uczniowie realizują podczas wycieczek szkolnych. Czasami przybierają one formę gier edukacyjnych (na przykład gra miejska „szukamy w dzisiejszym Krakowie śladów Młodej Polski" lub gra terenowa polegająca na przygotowaniu przez dwie grupy uczniów nawzajem dla siebie zadań do rozwiązania w trakcie podchodów).
Znaczącym sposobem upowszechniania projektów w polskich szkołach stały się zajęcia pozalekcyjne finansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Ich prowadzenie wymaga zazwyczaj zaangażowania uczniów w działania rozwijające ich zainteresowania i w ten sposób wspierające realizację szkolnych programów nauczania. Jednym z celów tych projektów jest rozwijanie umiejętności kluczowych w uczeniu się przez całe życie.
Należy się spodziewać, że w polskich szkołach - wraz ze zdobywaniem doświadczeń i wzrostem umiejętności prowadzenia gimnazjalnych projektów edukacyjnych - coraz częściej projekty będzie rozpoczynać pytanie stymulujące uczniów do prowadzenia rozwijających społecznie i poznawczo poszukiwań. Nauczyciele będą potrafili coraz lepiej wybierać z podstawy programowej te wymagania szczegółowe, których przyswojenie przez uczniów będzie można realizować metodą projektu edukacyjnego, a równocześnie będą potrafili konstruować odpowiednie zagadnienia problemowe. W ten sposób metoda projektu edukacyjnego stanie się efektywnym i ważnym sposobem realizacji podstawy programowej oraz zdobywania przez uczniów wiedzy i umiejętności potrzebnych w dorosłym życiu.