7
administrację państwową i organizacje pozarządowe posługując się przykładem województwa świętokrzyskiego.
W rozdziale czwartym przedstawiam w zarysie dzieje Aresztu Śledczego w Kielcach i Zakładu Karnego w Pińczowie. Omawiam w nim organizację i infrastrukturę obu tych placówek oraz charakteryzuję ich kadrą wychowawczą i metody oddziaływań resocjalizacyjnych. W rozdziale tym omawiam także obecnie obowiązujące przepisy dotyczące więziennictwa, resocjalizacji i pomocy postpenitencjarnej1.
W rozdziale piątym scharakteryzowałem pomoc postpenitencjarną świadczoną osobom uprawnionym przez sądowych kuratorów zawodowych. Prezentuję również wyniki badań przeprowadzonych wśród tychże kuratorów i ich podopiecznych -beneficjentów pomocy postpenitencjarnej. W rozdziale piątym staram się przede wszystkim przeanalizować efektywność pomocy świadczonej dozorowanym.
Rozdział szósty poświęcony jest prezentacji wyników badań ankietowych przeprowadzonych wśród osób osadzonych w jednostkach penitencjarnych w województwie świętokrzyskim. W rozdziale tym staram się ukazać ich zasób wiedzy na temat pomocy postpenitencjarnej, przedstawić ocenę jej skuteczności i celowości. Na końcu rozdziału zamieściłem wnioski poznawcze wynikające z przeprowadzonych badań własnych i przemyślenia przydatne praktyce.
Zob. Problemy więziennictwa u progu XXI wieku, Praca zbiorowa pod red B. Hołysta i S. Redo, Warszawa-Wiedeń-Kalisz 1996; Problemy współczesnejpenitencjarystyki w świecie, red. B. Hołyst, Warszawa 1987; System penitencjarny i postpenitencjarny w Polsce, red. T. Buldcna, R. Musidłowski, Warszawa 2003.