7169282195

łacina i IV, CMs. ~inie, blm 1. «najważ-niejszy język italskiej rodziny języków indo-earopejskich, język starożytnych Rzymian; język łaciński". Słowa uroczystej łaciny zrosiły serca spragnione otuchy niezrozumiałą rzewnością. New. Pam. 144. Otoczony gromadką młodych lekarzy, mówił coś do nich z godnością po łacinie. Gard. Trzech 123. Znała o tyle łacinę, że mogła była modlić się z książki łacińskiej i rozumieć w książkach polskich łacińskie sentencje. Gomul. Mieszczka 5S. Ja mam z łaciny czwórkę, a on piątkę. Dygas. Robins. 48. Jak w całej Europie, tak i w Polsce łacina była językiem uczonych, mową urzędową, w szkołach, sądach i kościele powszechnie używaną. Mech. Wym. 1,117. Staram się tu w Lausanne o miejsce profesora łaciny. Mick. Listy II,209. Sama tylko z Alwara nabyta łacina nie uczyni dobrego dla ojczyzny syna. Zab. X!2,1774, s. 237. & Łacina klasyczna "język warstw kulturalnych zachodniej części