7233388561

NA DOM W C ŻARN OLE SIE

Tadeusz Różewicz

Panie, to moja praca, a zdarzenie Twoje:

Ra czyż błogosławieństwo dać do końca swoje!

Inszy niechaj pałace marmórowe mają I szczerym złotogłowem ściany obijają.

Ja. Panie, niechaj mieszkam w tym gniaździe ojczystym, A Ty mię zdrowiem opatrz i sumnieniem czystym. Pożywieniem ućciwym. ludzką życzliwością.

Obyczajmi znośnymi, nieprzykrą starością.

List do ludożerców

Kochani ludożercy nie patrzcie wilkiem na człowieka

który pyta o wolne miejsce w przedziale kolejowym

zrozumcie

inni ludzie też mają

dwie nogi i siedzenie

kochani ludożercy poczekajcie chwilę nie depczcie słabszych nie zgrzytajcie zębami

zrozumcie

ludzi jest dużo będzie jeszcze więcej więc posuńcie się trochę ustąpcie

kochani ludożercy nie wykupujcie wszystkich świec sznurowadeł i makaronu nie mówcie odwróceni tyłem: ja mnie mój moje mój żołądek mój włos mój odcisk moje spodnie moja żona moje dzieci moje zdanie

Kochani ludożercy Nie zjadajmy się Dobrze bo nie zmartwychwstaniemy Naprawdę

Adam Mickiewicz

Sonety krymskie

Stepy akermańskie

Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu,

Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi,

Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi,

Omijam koralowe ostrowy burzanu M.

Już mrok zapada, nigdzie drogi ni kurhanu I5l;

Patrzę w niebo, gwiazd szukam przewodniczek łodzi;

Tam z dala błyszczy obłok? tam jutrzenka wschodzi?

To błyszczy Dniestr, to weszła lampa Akermanu KI.

Stójmy! — Jak cicho! — Słyszę ciągnące żurawie,

Których by nie dościgły źrenice sokoła;

Słyszę, kędy się motyl kołysa na trawie,

Kędy wąż śliską piersią dotyka się zioła.

W takiej ciszy — tak ucho natężam ciekawie,

Że słyszałbym głos z Litwy. — Jedźmy, nikt nie woła!