Reguły dotyczące rezonansu
1. Wszystkie struktury rezonansowe muszą być poprawnymi strukturami Lewisa.
2. Poszczególne struktury rezonansowe różnią się tylko rozmieszczeniem elektronów.
Pozycja jąder i kąty między wiązaniami muszą pozostać identyczne.
3. Ilość niesparowanych elektronów we wszystkich strukturach musi być identyczna.
4. Główny składnik hybrydy rezonansowej posiada najniższą energię (zawsze większą od
energii hybrydy). Powinien on mieć:
" wszystkie powłoki walencyjne zapełnione,
" maksymalną ilość wiązań,
" jak najmniej rozdzielone ładunki różnoimienne,
" korzystną lokalizację ładunku (kompatybilna elektroujemność atomu).
5. Stabilizacja rezonansowa jest tym silniejsza im większą ilość zrębów atomowych
Reguły dotyczące hybrydyzacji orbitali
1. Zarówno elektrony wiążące �, jak i wolne pary elektronowe zajmują zwykle (patrz pkt. 4)
orbitale zhybrydyzowane. Ilość hybrydowych orbitali równa jest sumie ilości wiązań � i ilości
wolnych par elektronowych.
2. Hybrydyzacja i geometria cząsteczki powinna prowadzić do maksymalnej separacji wiązań
i wolnych par el. (wolne pary zajmują więcej przestrzeni niż pary wiążące, prowadzą więc do
zmniejszenia kąta między wiązaniami).
3. Jeśli 2 lub 3 pary elektronowe tworzą wiązanie wielokrotne, to pierwsze z nich jest
wiązaniem � tworzonym przez orbital zhybrydyzowany, drugie  wiązaniem Ą poniżej i
powyżej �, a trzecie  wiązaniem Ą prostopadłym do poprzedniego.
4. W cząstkach, w których występuje więcej niż 1 znacząca struktura rezonansowa atomy
przyjmują hybrydyzację umożliwiającą tworzenie występujących w strukturach
rezonansowych wiązań Ą.