Szkolna Liga Zadaniowa - FIZYKA 2004/2005
Szkolna Liga Zadaniowa - "FIZYKA
2004/2005"
Jak rozwiązywać zadania z fizyki - wskazówki
metodyczne.
Rozwiązywanie zadań z
fizyki ma na celu czynne opanowanie podstawowych pojęć i praw fizycznych,
wykształcenie zdolności rozumienia zjawisk oraz zdobycie umiejętności
swobodnego posługiwania się wielkościami fizycznymi i odpowiednimi
metodami matematycznymi. Sposób rozwiązania zadania zależy od rodzaju
zjawiska oraz postawionego problemu. Można jednak podać pewne ogólne
wskazówki postępowania. Wyróżniamy zwykle następujące elementy rozwiązania
zadania:
Analiza zjawiska i krótki zapis warunków zadania (wielkości dane,
stałe fizyczne, wielkości szukane - do wyznaczenia, oznaczenia, ...).
Rysunek - ilustracja zjawiska (wektory sił, schemat układu,
konstrukcja urządzenia, wykres przemian, bieg promieni świetlnych, ...).
Przeprowadzenie wnikliwej oceny treści zadania (wzory definicyjne
wielkości fizycznych i prawa rządzące zjawiskiem).
Rozwiązanie zadania w postaci ogólnej (wielkość nieznaną wyrażamy
jako funkcję wielkości danych).
Obliczenie wartości poszukiwanej wielkości (do wzoru ogólnego
podstawiamy wartości liczbowe wielkości danych).
Odpowiedź i ewentualne spostrzeżenia oraz wnioski (sprawdzenie
wiarygodności otrzymanego wyniku).
1. Zestawienie danych
zadania Zestawienie danych jest
najczęściej formalnym uporządkowaniem wielkości podanych w treści zadania.
Wszystkie dane należy zapisać w jednym układzie jednostek. Od 1966 r. w
Polsce obowiązuje Międzynarodowy Układ Jednostek Miar (SI). W
uzasadnionych przypadkach (Rozporządzenie Rady Ministrów z 1975 i 1994 r.)
dopuszcza się stosowanie niektórych jednostek spoza układu SI, np. minuta,
godzina, doba, tona, litr, hektar, stopień Celsjusza, elektronowolt,
jednostka masy atomowej, parsek. Jeśli wartość wielkości wyrażona jest w
jednostkach spoza układu SI, to należy wykonać odpowiednie
przeliczenie. Oto dwa przykłady przeliczenia
jednostek wielkości mechanicznychi cieplnych.
Wielkość
Oznaczenie
Jednostka
Symbol
Przelicznik
Czas, okres
τ, T, t
minuta,godzina,doba
minhd
1 min = 60 s1 h = 3600 s1 d = 86400 s
Ciepło
Q
kaloria
cal
1 cal = 4,19 J
Zapisując
wielkości dane zaleca się stosowanie, w miarę możliwości, naukowego
formatu zapisu w postaci iloczynu liczby (bliskiej jedności) i
odpowiedniej potęgi liczby 10.
± #,## × 10±##
Np.
1023,1 hPa = 1,02 × 105
Pa,
0,004578 s = 4,58 × 10-3
s. Uwaga ta dotyczy także symboli
wielokrotności i podwielokrotności jednostek. Wykaz danych zadania należy
uzupełnić stałymi fizycznymi, stałymi astronomicznymi lub stałymi
materiałowymi.2. Ilustracja zjawiska -
rysunek Istotnym warunkiem powodzenia
rozwiązania zadania jest wnikliwa analiza jego treści. W większości
przypadków pomocny będzie dobrze wykonany rysunek. Często mówi się nawet,
że dobry rysunek, to połowa rozwiązania zadania. Szkic fizyczny nie musi
być dziełem artystycznym, nie może jednak być bohomazem. Należy przyjąć
ważną zasadę, że rysunek ma pomóc w rozwiązaniu zadania. Dlatego nie może
to być obrazek mikroskopijnej wielkości, w tym przypadku oszczędność jest
nie wskazana. Elementy dla nas istotne muszą być uwypuklone (narysowane
grubą kreską lub innym kolorem), zaś elementy drugorzędne narysowane z
regułami stopniowania grubości linii. W przypadku zadań z mechaniki
najważniejsze są wektory sił, prędkości, przyspieszeń. W zadaniach z
termodynamiki istotny jest przebieg procesu w układzie współrzędnych
parametrów stanu, np. pV. Z kolei w elektryczności bardzo często będziemy
musieli narysować schemat odpowiedniego układu. W każdym przypadku rysunek
będący ilustracją zadania musi być związany z treścią zadania. W
niektórych przypadkach brak rysunku uniemożliwia rozwiązanie problemu. Nie
możemy zapisywać równań z zastosowaniem funkcji trygonometrycznych, jeśli
na rysunku nie zaznaczymy odpowiedniego kąta.3. Analiza treści
zadania Bez znajomości praw fizyki nie
będziemy mogli rozwiązać przedstawionego problemu fizycznego. Ale sama
znajomość wzorów fizycznych może nie wystarczyć do rozwiązania zadania.
Istotnym warunkiem sukcesu jest przeprowadzenie wnikliwej analizy treści
zadania. Tylko ktoś wprawiony rozwiązuje zadanie "z marszu", bez analizy
problemu fizycznego. Niejednokrotnie spotykamy się z sytuacją, gdy podanie
treści zadania w inny sposób, może nie tak ścisły i skondensowany,
powoduje wyraźne przyspieszenie procesów myślowych i rozwiązanie
zadania. Należy również pamiętać, że autor
zadania nie zawsze w sposób jawny ustala wszelkie założenia i
uwarunkowania. Jeśli o czymś nie mówi w treści zadania, to oznacza, że
problem ten nie istnieje. I tak np.:
jeśli nie mówimy o tarciu, oporze ośrodka - to siły tarcia (siły
oporu) pomijamy,
jeśli nie ustalamy jakiegoś szczególnego miejsca realizacji problemu
- to zjawisko zachodzi na powierzchni Ziemi,
jeśli nie mówimy o fazie początkowej drgań - to jest ona równa zeru
itp. Nie zawsze mówimy o gazie
doskonałym, o tym, że nić jest nieważka i nierozciągliwa. Takie warunku
zwykle przyjmujemy i dlatego autor zadania może o tym nie powiedzieć w
sposób wyraźny.4. Właściwe
rozwiązanie Wyróżnia się kilka metod
rozwiązania zadań z fizyki:
metoda syntetyczna - polega na ustaleniu wszystkich
zależności opisujących dane zjawisko. Następnie dokonujemy matematycznej
syntezy wzorów szczegółowych w ostateczny wzór obliczeniowy.
metoda analityczna - polega na znalezieniu wzoru dla
wielkości nieznanej. Następnie różne wielkości występujące w tym wzorze
wyrażamy przez wielkości dane. Prowadzi to do uzyskania wzoru, w którym
wielkość nieznana zależy tylko od wielkości danych.
metoda kombinowana - w części analityczna, a w części
syntetyczna. Nie ma tutaj jednoznacznych reguł. Musimy pamiętać też o
tym, że dane zadanie może być rozwiązane najczęściej na wiele sposobów.
W kinematyce bowiem możemy analizować ten sam ruch w różnych układach
współrzędnych. W dynamice możemy stosować zasady dynamiki Newtona lub
zasadę zachowania energii. Zadanie
rozwiązujemy w postaci ogólnej. Jeśli mamy do czynienia z rozwiązaniem
wielu skomplikowanych równań, to dopuszcza się wprowadzenie danych
liczbowych w fazie zapisywania samych równań. Wówczas układy równań będą
bardziej czytelne i będzie mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia pomyłki
(np. obliczanie sieci elektrycznych). Możemy tak postępować jedynie w
uzasadnionych, wyjątkowych
sytuacjach. Rozwiązanie zadania składa się z
ciągu wzorów oddzielonych słowami komentarza. Kolejne wzory powinny być
numerowane kolejnymi liczbami arabskimi w nawiasach na prawym marginesie
kolumny. Np.:
(1) Dobrym
uzupełnieniem rozwiązania zadania jest wykres zależności funkcyjnej
szukanej wielkości od wybranych zmiennych
niezależnych. Mając wzór ogólny rozwiązania
możemy sprawdzić jego poprawność wymiarową. Wszystkie wyrazy zależności
fizycznej muszą być wymiarowo jednakowe. Stanowi to jeden z możliwych
sposobów sprawdzenia poprawności rozwiązania zadania.5.
Obliczenie wartości poszukiwanej
wielkości Do wzoru ogólnego podstawiamy
wartości liczbowe wielkości danych. Jeżeli posługujemy się konsekwentnie
jednym układem jednostek (np. układem SI), to możemy wykonywać tylko
odpowiednie działania na wartościach liczbowych. Uzyskany wynik jest wtedy
wartością liczbową wielkości wyznaczanej w jednostkach danego układu.
Jeżeli wielkości dane wyrażane są w jednostkach różnych układów (jednostki
praktyczne), to w obliczeniach wykonujemy również odpowiednie działania na
jednostkach.
6. Sprawdzenie wiarygodności otrzymanego
wyniku Rozwiązanie zadania musi być
jednoznaczne i dlatego w niektórych przypadkach musimy przeprowadzić
analizę wiarygodności otrzymanego wyniku. Jeżeli rozwiązujemy równanie
kwadratowe (lub równanie wyższego rzędu), to właściwym rozwiązaniem może
być tylko jedna wartość. Inne wartości nie maja sensu fizycznego (ujemny
czas, ujemna siła), nie odpowiadają warunkom zadania. Jeśli poszukujemy
ogólnego rozwiązania zadania, to i tak powinniśmy podać przedział
zmienności tej wielkości. Ograniczenia mogą wynikać z różnych przyczyn
(zerowy mianownik ułamka, ujemna liczba pod pierwiastkiem, wartość sinusa
mniejsza od jedności itp.). Niekiedy wskutek
jakiejś pomyłki otrzymujemy w trakcie rozwiązania zadania wartość szukanej
wielości wyraźnie błędną (np. temperaturę - 300oC, prędkość
większą od prędkości światła w próżni itp.). Należy wówczas raz jeszcze
przeanalizować rozwiązanie zadania.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Zadania fizykaZADANIA FIZYKAzadania fizyka egzamin koreckiZadania Fizyka cz 5szkolny przyrodniczy zadaniaZadania Fizyka II?Rozko zima 09Zadanie domowe 2004zadania fizykaCADILLAC SRX 2004 2005więcej podobnych podstron