dorobku światowej literatury. Dzięki słownikom tłumaczenia równoległe, nawet jeśli nie idealne co do jednolitości formy, są do siebie przynajmniej podobne (przystające) pod względem zawartości idee. Słowniki jako podstawowe narzędzie pracy towarzyszą działaniom autorów publikacji, tłumaczom, a także elicie czytelniczej. Są fenomenem piśmiennictwa. W sposób pośredni kreują świadomość i wyobraźnię ludzkości na całej przestrzeni jej cywilizowanego bytu. Jako przedmioty na poszczególnych etapach rozwoju cywilizacji zmuszone są dostosowywać swą formę i treści do aktualnych, zmieniających się (obecnie bardzo dynamicznie) potrzeb użytkowników języka. Musi cechować je aktualność pojęciowa. Są przy tym koronnymi świadkami historii myśli ludzkiej, są swoistym probierzem jakości wysiłku myślowego intelektualistów poszczególnych epok, same w sobie stanowią ważkie artefakty kultury swoich dni. Rozwój leksykografii translatorycznej ewokowany jest zwyżkującym poziomem intelektualno-duchowym społeczności oraz dążeniem do zaspokojenia coraz powszechniejszego zapotrzebowania na transfery językowo-kulturowe.
W moich opracowaniach słowni karskich zawarte są pewne wzorce. Są one jednocześnie odesłaniem adeptów leksykografii do praktycznych przykładów wcielania mego własnego dorobku naukowego i doświadczenia w formie gotowych przykładów słowników o zróżnicowanym charakterze. Stworzonym przeze mnie kontrapunktem jest Polsko-fiński tezaurus tematyczny - niezwykle ascetyczny, jeśli chodzi o opis słownikowy, wielowymiarowość pojmowania znaczeń. Koncentruje się on na pełnym oddaniu językowym wszechświata bytów, na relacji: „byt - jego odwzorowanie w lemmach”, a nie na poetyce pojmowania tego bytu. Z tezaurusa odbiorca może czerpać wzorce w odniesieniu do takich zagadnień, jak podział tematyczny, zawężenia, pogłębienia (uszeregowanie) bytów w bytach.
4.1. Wstęp do badań wieloznaczności leksentów w ujęciu kontrastywnym
Monografia Wstęp do badań wieloznaczności leksemów w ujęciu kontrastywnym podejmuje ważki i aktualny temat dotyczący złożonego zjawiska, występującego we wszystkich systemach językowych, a jednocześnie utrudniającego komunikację międzyludzką, obejmującego swym zakresem polisemię, homonimię oraz sferę zjawisk przejściowych. Materiał egzemplifikacyjny stanowią języki: polski, rosyjski i fiński. W pracy zawarłam uporządkowany przegląd dominujących w literaturze przedmiotu stanowisk współczesnych szkół językoznawczych na temat różnych aspektów wieloznaczności leksemowej. Omówiłam m.in. istotne informacje, dotyczące zróżnicowanych, zarówno pod względem samych koncepcji semantyczno-leksykologicznych, jak i praktykowanych metod
7