872507423

10 BEZPIECZEŃSTWO

śmierci apostołów stanęli na czele organizacji chrze* ścijan samolubni mężowie, którzy ulegli zwodni* czemu, chytremu, mamiącemu wpływowi diabła. Jezus podkreślił, że z fałszywą religią tego świata nic nie ma wspólnego, dlatego że szatan jest księ* ciem czyli niewidzialnym władcą tego złego świata i nieprzyjacielem Boga. Wbrew temu przykładowi i rozkazowi religianci przez długi czas praktykowali to, co zwą „religią chrześcijańską”. Mniej więcej w trzecim wieku przywódcy ich zaczęli brać udział w życiu politycznym i odtąd zawsze zajmowali się polityką tego świata. Dlatego, jak to wyraża na* tchnione Słowo Boże, stali się nieprzyjaciółmi Boga i jego Królestwa pod władzą Chrystusa (Jakóba 4:4). Ambitni meżowie, którzy lubili pochlebstwa i pochwały, łatwo ulegli zwodniczemu wpływowi szatana i działając pod tym wpływem odstręczyli wielu ludzi od Boga. Odstąpiwszy od przykazań Bożych wskutek przyjęcia i praktykowania religii, Żydzi stali się zabobonnymi i bardzo religijnymi. Tak samo i „chrześcijaństwo" odstąpiło od przyka* zań Pana, przyjęło zamiast nich religię, trzyma się kultu religijnego i stało się zabobonne i bardzo religijne; a wszystko to w wielkiej mierze zniesławia Boga Wszechmocnego.

Pierwsi religianci wśród Żydów dodawali do przykazań Bożych nauki i dogmaty ludzkie i ich nauki przekazywane były z jednego pokolenia na drugie. Dlatego Jezus powiedział do tych żydów* skich religiantów: ,Swoją tradycją unieważniliście przykazania Boże. Jesteście obłudnikami; przyblU żacie się bowiem do Boga ustami swymi, ale serce wasze dalekie jest od niego' (Mateusza 15: 1-9). Przez to Jezus ponownie napiętnował religię jako pochodzącą od diabla. Mężowie, którzy zaczęli wprowadzać nauki czyli kult tak zwanej „chrze* ścijańskiej religii”, postępowali tak samo jak Żydzi. I oni dodawali do nauk Chrystusa nauki ludzkie, przekazywane z jednego pokolenia na drugie. Dla* tego religianci przez wieki uczyli tradycji ludzkiej, niwecząc przez to przykazania Boga Wszechmoc* nego. Tak samo przedstawiają się dziś rzeczy w „chrześcijaństwie”.

Jerozolima, stolica Żydów, i miejsce, czci Bożej poświęcone, była obrazem dzisiejszych narodów czyli organizacyj, praktykujących tak zwaną „chrze* ścijańską religię”, które to ludy wspólnie nazywane są „chrześcijaństwem”. Podobnie jak żydowscy re* ligianci podawali się za przedstawicieli Boga, tak i religijni przywódcy „chrześcijaństwa” przywła* szczyli sobie imię Pana i mienili się jego przedsta* wicielami na ziemi. Wbrew Słowu Bożemu cho* dzili Żydzi i chodzą nowocześni religianci ściśle tą samą drogą. Doniesienie o zapowiedzi losu, który spotkał Jerozolimę, nie jest tylko notatką histo* ryczną, lecz służy na to, aby ludzie w „chrzęści* jaństwie”, żyjący teraz na ziemi i pragnący do* wiedzieć się prawdy, dali się ostrzec i napomnieć, obrali właściwą drogę i w ten sposób znaleźli bez* pieczne miejsce. Bóg pokazuje im teraz zbrodnie,