11
Sztuczna wentylacja. Wentylację noworodka można skutecznie prowadzić za pomocą worka samorozprężalnego. anestezjologicznego lub aparatu w układzie T z możliwością kontroli ciśnienia wentylacji. Alternatywnie w zapewnianiu wsparcia oddechowego można zastosować kaniule donosowe. U wcześniaków wymagających sztucznej wentylacji praw dopodobnie korzystne jest PEEP, jeżeli dostępny jest odpow iedni sprzęt.
Najczulszym wskaźnikiem skuteczności resuscytacji jest | HR. Jeżeli mimo sztucznej wentylacji brak t HR. należy ocenić skuteczność wentylacji na podstawie mchów ścian klatki piersiow ej - ich brak z reguły wskazuje na niedrożność DO. Przed przejściem do dalszych etapów resuscytacji należ)' udrożnić DO i zapewnić upowietrznienie płuc. w przeciwnym razie pośredni masaż serca będzie nieskuteczny. Stężenie 02 w mieszaninie oddechowej.
U now orodków urodzonych o czasie wy magających po urodzeniu sztucznej wentylacji (zwanej rów nież wentylacją dodatnim ciśnieniem - PPV) zaleca się stosowanie powietrza atmosferycznego, ponieważ takie postępowanie skraca czas do uzyskania 1. oddechu lub płaczu oraz | t w porów naniu ze stosowaniem 100% 02. Jeżeli mimo skutecznej wentylacji HR lub Sp02 nie t. należy zwiększyć stężenie 02 w mieszaninie oddechowej.
U now orodków urodzonych przed ukończeniem 32. hbd zaleca się wentylację mieszaniną pow ietrza atmosfery cznego i 02. dostosow ująć stężenie 02 do w artości Sp02, aby uniknąć żarów no hiperoksemii. jak i hipoksemii. Jeżeli taka mieszanina jest niedostępna, należy początkow o zastosować w entylację powietrzem atmosferycznym.
U noworodków wymagających sztucznej wentylacji pierw sze w dechy należy wykonywać z ciśnieniem zapew niającym odpow iednie mchy ścian klatki piersiowej i | HR. a następnie modyfikow ać je z każdym wdechem. W trakcie wentylacji należ)' unikać nadmiernego rozdęcia pluć.
Nie można jednoznacznie ustalić, czy 1. wdech powinien być przedłużony czy krótki. Według wytycznych europejskich, w trakcie wykonywania pierwszych 5 wdechów powietrze należy utrzymać w płucach przez około 2 - 3 s, co pozwoli rozprężyć pęcherzyki płucne, t HR pow inno nastąpić w ciągu ok. 30 s od rozprężenia pluć. Jeżeli t HR. ale dziecko nie zacznie samodzielnie oddychać, należ)' kontynuow ać wentylację z częstotliwością ok. 30 oddechów/min, tak aby każdy wdech trwał około 1 s, aż do momentu pojaw ienia się samodzielnego oddechu.
U samodzielnie oddychających wcześniaków' z ZZO można zastosować CPAP lub intubację i mechaniczną wentylację, w zależności od lokalnych doświadczeń i preferencji. W 1 badaniu wy kazano, że CPAP. w porównaniu z intubacją, j częstość mechanicznej wentylacji i konieczność stosowania surfaktantu. t jednak ryzyko odmy. Z kolei w badaniu obejmującym bardzo niedojrzale wcześniaki wykazano, że złożona interwencja polegająca na zastosowaniu przedłużonego wdechu. PEEP i CPAP na sali porodowej ograniczyła konieczność intubacji i mechanicznej wentylacji oraz zmniejszyła częstość BPD. w porów naniu z wentylacją za pomocą worka samorozprężalnego z maską twarzową. Jeżeli wentylacja za pomocą maski twarzowej jest nieskuteczna, należy wykonać intubację. W przypadku nieskuteczności intubacji lub braku możliwości jej wykonania, można zastosow ać maskę krtaniową. U noworodków o masie ciała > 2000 g lub urodzonych po ukończeniu 34. hbd maskę krtaniową można zastosować zamiast maski twarzowej lub alternatywnie do intubacji dotchawiczej.
W trakcie resuscytacji noworodka intubację rozważa się. gdy:
a) konieczne jest odessanie smółki lub innej substancji blokującej drożność tchaw icy
b) wentylacja za pomocą maski twarzowej jest nieskuteczna lub trwa zbyt długo
c) konieczny jest pośredni masaż serca
d) stwierdza się inne okoliczności, np. wrodzoną przepuklinę przeponow ą lub ur. m. c. < 1000 g.
Rurkę intubacyjną należy' wprowadzić pod kontrolą wzroku na odp. głębokość, a następnie potwierdzić jej położenie. Głębokość wprowadzenia rurki w odniesieniu do warg ustala się na podstawie wieku ciążowego (23.-24. hbd - 5,5 cm: 25.-26. hbd - 6 cm; 27.-29. hbd - 6,5 cm: 30.-32. hbd - 7 cm: 33.-34. hbd - 7,5 cm: 35.-37. hbd - 8 cm; 38.-40. hbd - 8.5 cm; 41.-43. hbd - 9 cm [dotychczas głębokość ustalano wg wzoru: masa ciała [kg] + 6]). Pośrednio o prawidłowym położeniu rurki świadczy | HR wskutek wentylacji. Najskuteczniejszą metodą potwierdzającą praw idłow e położenie rurki wewnątrz tchawicy' u noworodków z zachow aną czynnością serca jest badanie [C02] w wydychanym pow ietrzu. Brak C02 mocno przemaw ia za zaintubow aniem przełyku, jednak niekiedy jest on spow odowany brakiem przepływu krwi przez płuca (np. zatrzymaniem czynności serca) lub niedrożnością tchawicy. Zewnętrzny masaż serca. Jeżeli pomimo prawidłowej wentylacji HR nadal wynosi < 60/min, należy zastosować zewnętrzny masaż serca w stosunku 3:1 w tempie 120 cykli/min (90 uciśnięć na 30 oddechów). Zbyt duża liczba uciśnięć zmniejsza wentylację minutową, która jest najważniejsza w resuscytacji niedotlenionego noworodka. Większą liczbę uciśnięć (15:2) należy rozważyć wyłącznie w przypadku zatrzymania krążenia o etiologii sercowej.