Ze względu na powinowactwo ziarnistości granulocytów do barwników obojętnych, kwaśnych lub zasadowych dzieli się je na obojętne chłonne, kwaso- i zasadochłonne. Najliczniejsze są granulocyty obojętnochłonne, stanowią one bowiem 50 - 70% wszystkich leukocytów kwasochłonne występują znacznie rzadziej - 2 - 4%, a zasadochłonne stanowią zaledwie 0,5% wszystkich białych ciałek. Granulocyty utrzymują równowagę między organizmem a mikroorganizmami. Dzięki właściwościom fagocytozy i hemotaksji, granulocyty kierują się do ognisk zapalnych w organizmie i pożerają, czyli fagocytują fragmenty komórek lub bakterie i następnie trawią je w lizosomach Obniżenie się liczby granulocytów poniżej 1500 w 1 mm3 we krwi obwodowej powoduje zmniejszenie odporności organizmu Limfocyty są komórkami różnej wielkości. Ich cechą charakterystyczną jest duże, kuliste jądro otoczone tylko cienką warstwą cytoplazm* Jak już poprzednio powiedziano limfocyty mają zdolność wytwarzani przeciwciał i odpowiedzialne są za reakcje immunologiczne typu komórkowego i humoralnego. Monocyty są największymi komórkami krwi posiadają zazwyczaj jądro kształtu fasoli. Mają zdolności szybkiego poruszania się ruchem amebowatym do miejsc uszkodzonych i pochłaniają znaczną liczb bakterii i fragmenty martwych tkanek.
Droga, jaką przebywa impuls nerwowy z obwodu (od receptora) z powrotem do obwodu (do efektora), stanowi łuk odruchowy. Luk odruchowy w najprostszej postaci składa się:
1) części dośrodkowej złożonej z receptora, który pobudzony wyzwala impulsy nerwowe w neuronie informacyjnym (aferentnym), którego wypustki przenoszą impuls do ośrodkowego układu nerwowego;
2) części ośrodkowej znajdującej się w substancji szarej ośrodkowego układu nerwowego, która składa się z neuronów przewodzących impulsy odśrodkowo połączonych synapsami z wypustką dośrodkową;
3) części odśrodkowej, którą tworzy komórka nerwowa mchowa (eferentna) przewodząca impulsy od ośrodkowego układu nerwowego do narządu wykonawczego (efektora) - mięśnia lub gruczołu.
Prościej mówiąc receptor - nerw czuciowy - rdzeń - nerw ruchowy - układ wykonawczy (gruczoł, mięsień.)
Gruczoły dokrewne za pośrednictwem hormonów regulują wiele różnorodnych funkcji. Z jednej strony regulują procesy zachodzące wewnątrz ciała. Dopasowują pracę narządów wewnętrznych do możliwości i potrzeb organizmu w danych warunkach środowiskowych oraz zapewniają utrzymanie stałości składu chemicznego środowiska wewnętrznego. Hormony decydują o przepuszczalności Won komórkowych, a przez to wpływają na ilość, rodzaj i szybkość transportowanych substancji.
Gałka oczna spoczywa w oczodole na ciele tłuszczowym. Ze względu na jej kształt zbliżony do kuli wyróżnia się na niej biegun przedni i tylny, linię łączącą oba bieguny, którą stanowi oś zewnętrzna gaiki ocznej oraz równik, który dzieli gałkę na połowę przednią i tylną. Wymiar przednio-tylny gałki ocznej wynosi średnio 24 mm, pionowy — 23 mm, zaś wymiar poprzeczny 23,5 mm. Objętość gałki wynosi 7,2 cm3.
Zawartość gałki ocznej otoczona jest ścianą składającą się z trzech warstw. Warstwę zew nętrzną tworzy błona włóknista, warstwę środkow ą — błona naczyniowa, wew nętrzną — błona nerw owa.
Przedni odcinek błony w łóknistej stanowi przeźroczysta rogów ka. Kształt rogówki jest zbliżony do szkiełka od zegarka, ponieważ jej promień krzywizny jest o 4-5 mm mniejszy od promienia tylnej części gałki, którą stanowi twardówka. Rogówka zbudowana jest z przeźroczystych pasm włókien klejodajnych i sprężystych. Jej przednia powierzchnia pokryta jest nabłonkiem wielowarstwowym płaskim, tylna śródbłonkiem. Rogówka nie ma naczyń krwionośnych ani chłonnych. Odżywianie odbywa się drogą przenikania z naczyń twardówki i z cieczy wodnistej wypełniającej komorę przednią oka. W odżywianiu nabłonka rogówki udział biorą łzy, które również zwilżają i oczyszczają przednią powierzclmię oka. Rogówka jako twór przeźroczysty ma zadanie przepuszczania i załamywania promieni świetlnych, działając jednocześnie jak soczewka wypukła (zbierająca) i jak lustro odbijające część światła.
2