10365

rzeczywisty problem medyczny i społeczny. O rozpoznaniu rzeżączki decyduje badanie przez lekarza dermatologa oraz mikroskopowe badanie wydzieliny chorobowej, gdyż podobne objawy, zwłaszcza u kobiet, ale także i u mężczyzn, mogą być spowodowane inną przyczyną.

Przyczyną rzeżączki jest drobnoustrój nazywany dwoinką rzeżączki lub gonokokiem. Dogodny teren dla rozwoju dwoinek rzeżączki stanowią błony śluzowe narządu moczowo - płciowego. Przeniesienie choroby następuje prawie wyłącznie drogą płciową.

Rzeżączka u mężczyzn.

U mężczyzn okres wylęgania, czyli inkubacji, to jest czas od zakażenia do występowania pierwszych objawów choroby, wynosi od 2 do 5 dni, niekiedy nawet dłużej. Pierwsze objawy - to mniej lub bardziej nasilone pieczenie w cewce moczowej, występujące zwłaszcza przy oddawaniu moczu, oraz wyciek obfitej ropnej wydzieliny z cewki moczowej. Jeżeli chory nie zgłasza się do leczenia, wydzielina wprawdzie staje się mniej obfita, a dolegliwości słabsze, ale choroba przechodzi stopniowo w stan przewlekły, czyli chroniczny.

Powikłania rzeżączki u mężczyzn.

Jeżeli chory nie leczy się, przerywa leczenie lub kontrolę po leczeniu, pije alkohol w tym czasie, dochodzić może nie tylko do zajęcia cewki moczowej, lecz także innych odcinków narządu moczowo - płciowego, tj. do różnych powikłań. Najważniejsze z nich to zapalenie najądrza, objawiające się znacznym obrzękiem i bolesnością jądra oraz gorączką. W wyniku zapalenia dochodzi do zarośnięcia kanalików najądrza, którymi plemniki wydostają się do nasieniowodu, a następnie na zewnątrz. Jeśli zmiany są obustronne, ich następstwem może być trwała niepłodność w wyniku braku plemników w nasieniu.

Zapalenie gruczołu krokowego przebiega w postaci ostrej, z gorączką i silnym bólem, lub przewlekłej, ze słabiej wyrażonymi objawami. Czasami spotyka się także zapalenie stawów, jako wynik uogólnienia procesu chorobowego.

Objawy rzeżączki u kobiet.

Okres wylęgania choroby u kobiet jest dłuższy i wynosi od 1 do 2 tygodni. Bakterie umiejscawiają się początkowo na błonie śluzowej cewki moczowej oraz szyjki macicy. Choroba objawia się tak zwanymi upławami, czyli ropna wydzieliną z dróg rodnych, a czasami także pieczeniem przy oddawaniu moczu. Ponieważ jednak objawy bywają nie zawsze wyraźnie nasilone a upławy mogą często występować z powodu innych schorzeń kobiecych - objawy rzeżączki mogą nie zostać przez kobietę zauważone, bądź też są zlekceważone. Zdarza się też nierzadko bezobjawowy przebieg choroby. Często spotykamy się więc z tym, że kobieta dowiaduje się o chorobie dopiero od swojego partnera, którego nieświadomie zaraziła i u którego pojawiły się wyraźne objawy rzeżączki, gdyż nie zdając sobie sprawy ze swej choroby - utrzymywała stosunki płciowe. Czasami za choroba zostaje wykryta dopiero wtedy, gdy wystąpią powikłania.

Powikłania rzeżączki u kobiet.

Powikłania te są poważne, dochodzi bowiem do zajęcia wyższych odcinków dróg rodnych.

Najczęściej stwierdza się zapalenie jajników i jajowodów. Ten stan zapalny bywa przewlekły i trudny jest w leczeniu, a jego następstwami mogą być: niedrożność jajowodów i niepłodność. Trzeba zaznaczyć, że to zapalenie zdarza się często na innym tle niż rzeżączka.

Ustalenie rozpoznania u kobiety bywa nieraz trudne i wymaga wówczas użycia specjalnych metod bakteriologicznych /tzw. posiewów/, które może wykonać jedynie dobrze wyposażona specjalna pracownia. Dlatego ważne jest, by osoba podejrzewająca u siebie zakażenie i zgłaszająca się do lekarza szczerze wyjawiła mu swe podejrzenie, co pozwoli szybciej postawić diagnozę przez zastosowanie właściwych metod badania.

Leczenie rzeżączki jest skuteczne i stosunkowo krótkotrwałe, lecz pod nadzorem lekarza dermatologa. Leczenie powikłań rzeżączki jest trudniejsze, często nawet konieczny okazuje się pobyt w szpitalu. Mimo wyleczenia rzeżączki pozostać mogą trwałe następstwa, najczęściej niepłodność. Kiła

Inne nazwy tej choroby to syfilis lub lues. Kila nie leczona jest poważną długotrwałą chorobą, prowadzącą do ciężkiego uszkodzenia zdrowia, a niekiedy nawet śmierci.

Wywołują ja zarazki nazywane krętkami bladymi, z uwagi na charakterystyczny wygląd pod mikroskopem. W' celu ich stwierdzenia używać trzeba specjalnego urządzenia mikroskopowego,

2