10862

Pomiar dydaktyczny - uściślone sprawdzanie i ocenianie osiągnięć szkolnych dokonywane według teoretycznie uzasadnionych i wypróbowanych reguł. Prowadzi do przyporządkowania symboli (ocen) uczniem w taki sposób, by relacje między symbolami odpowiadały relacjom między uczniami ze względu na określone osiągnięcia.

Program nauc/ania - w polskim systemie oświaty opis sposobu realizacji celów i zadań ustalonych w podstawie programowej lub innych zadań wspomagających realizację tych celów. Program nauczania może obejmować wszystkie przedmioty związane z edukacją realizowaną w szkole odpowiedniego typu i szczebla, ale może również dotyczyć tylko jednego przedmiotu kształcenia.

Encyklopedyzm ( materializm dydaktyczny)- zwolennicy materializmu dydaktycznego uważali, że zasadniczym celem pracy szkoły powinno być przekazywanie uczniom jak największego zasobu wiadomości z możliwie różnych dziedzin nauki.W taki sposób powstaje wiele programów nauczania, są one przeważnie niedostatecznie ze sobą skorelowane, obejmują materiał bardzo obszerny i wykazują "przeładowanie" wiadomościami. Realizacja takich programów zmusza nauczyciela do tego aby w sposób powierzchowny i w pośpiech przekazywał uczniom wiedzę. Uczniowie natomiast są jedynie biernymi odbiorcami przekazywanych im lawinowo informacji, które przyswajają fragmentarycznie, powierzchownie i przede wszystkim pamięciowo. Twórcą nazwy tej teorii był jej zdecydowany przeciwnik, herbartysta Fredrich Wilhelm Doerpfeld

l ormali/m dydaktyczny, teoria kształcenia ogólnego, zakładająca, że celem wykształcenia jest przede wszystkim rozwijanie zdolności poznawczych uczniów. W przeciwieństwie do encyklopedyzmu dydaktycznego, formalizm dydaktyczny nie przywiązuje większej wagi do przekazywania wiedzy. Zwolennicy tej teorii uważają, że ukształtowana sprawność intelektualna ułatwi wychowankom opanowanie różnych treści z różnych dziedzin wiedzy. Utvlitarvzm dydaktyczny- Kształcenie jest tu pojmowane jako ciągła rekonstrukcja doświadczenia, a proces kształcenia tożsamy jest z jego celem. Istotnym czynnikiem w zakresie korelacji określonych przedmiotów szkolnych jest indywidualna i społeczna aktywność ucznia. W skutek tego jedynym sposobem uświadomienia dzieciom i młodzieży społecznego dziedzictwa jest danie im możliwości wykonania tych samych, fundamentalnych typów zajęć, które uczyniły cywilizację tym czym ona jest (np. droga od pierwszych maszyn włókienniczych do współczesnych technologii włókiennictwa). Przy doborze treści należy się więc koncentrować na zajęciach ekspresyjnych i konstrukcyjnych. Czynności te powinny umożliwić uczniowi uczenie się zgodne z idealnym programem, w którym nie ma żadnej kolejności i następstw przedmiotów. Jak z tego wynika rekonstrukcja społecznych doświadczeń ludzkości jest podstawowym kryterium doboru treści kształcenia.

Materializm funkcjonałny-wiedza, którą uczeń zdobywa powinna ułatwić mu poznanie izeczywistości i gromadzenie informacji o niej. Treści kształcenia powinny być dobierane tak, by wspomagały rozwój zdolności poznawczych. Uczeń powinien wykorzystywać zdobytą wiedze w praktyce. (Okoń)

Teoria problemów o-kompleksou a- zakłada, że z systematycznego układu informacji należy wprowadzić problemowo-kompleksowy układ materiału nauczania tj.by uczyć przedmiotów razem, a nie odrębiue. Treści kształcenia powinny dotyczyć problemów współczesnego świata. Przedmiotem działalności poznawczej uczniów należy uczynić problemy, których rozwiązanie wymaga posłużenia się wiedzą z różnych dziedzin.(Suchodolski).

Strukluralizm - K. Sośnicki. Ponieważ programy przeładowane są wiadomościami i nie można ich redukować pomijając niektóre wiadomości gdyż jest to sprzeczne z rozwojem naukowym , należy włączyć do programu trwały dorobek każdej z nauk nawiązujący do jej historycznych źródeł i do osiągnięć najnowszych. Należy zarazem budować programy odzwierciedlające system wiedzy tak poszczególnych nauk jak i ich całokształtu. Programy prócz poznania teoretycznego powinny zapewniać rówińeż poznanie realnej rzeczywistości. Zasady: stmkturalności, nowoczesności, życiowości, kultury logicznej, łączenie teorii z