W przypadku gdy pacjentami są DZIECI:
Powinno się informować dziecko o sytuacji w jakiej się znajduje i co go czeka. Należy mu to wyjaśnić sposób jasny. ZASADA GŁÓWNA- NIE OKŁAMUJEMY DZIECKA. Im poważniejszy zabieg, tym bardziej dokładniej tłumaczymy go dziecku. Możemy to zrobić za pomocą dramy, opowiadania czy rysunku. Zdarza się, że przed amputacją rodzice mówią dziecku, że dana część ciała odrośnie - ZDECYDOWANIE NIE WOLNO!!! Trzeba powiedzieć dziecku, że takiej kończyny nie będzie już mieć, ale będzie proteza, będzie mogło nią operować, choć nauczenie tego będzie wymagało czasu. Dziecka nie zostawiamy z tym samego. Rodzic może zażyczyć sobie wizyty psychologa, jednak szpital nie jest zobligowany żeby to spełnić. Zależy to od dobrej woli szpitala. Ważne jest by przebywać z dzieckiem jak najwięcej czasu (kwestia poczucia bezpieczeństwa) i tłumaczyć mu rzeczy, które dla nas są oczywiste, a dla dziecka niekoniecznie (np. dlaczego lekarz ma maskę). Znieczulenie podaje się przed wejściem na sale operacyjną, w obecności bliskich. Dobrze, żeby dziecko miało coś swojego w szpitalu, ale niech to będzie rzecz, którą łatwo umyć. Sala powinna mieć wystrój dziecięcy i pozytywny.