11413

przykład na poparcie tezy: życie człowieka na ziemi i jego perspektywa metafizyczna, obraz świata ludzkiego, wszechwładność i nieprzewidywalność śmierci, problem równości wszystkich ludzi wobec śmierci, funkcje śmierci (pocieszająca, konsolacyjna) -> na tym poziomie konsolacja, człowiek ma czas na życie („szkoła”, „tak”, „poznaj”). Spojrzenie na życie pozagrobowe jako na konsekwencje przeżytego życia. Dla zilustrowania tez utworu, przekazania celu dydaktycznego posłużył Polikarp jako przykład człowieka skonfrontowanego ze Śmiercią. Śmierć jest ukazana dynamicznie, postać „pełna życia” (sama mówi o swojej aktywności). Jest elementem życia.

Wyższość Śmierci nad Polikarpem widać w jej lekceważącym stosunku do niego, wielorakie podkreślenie śmieszności uczonego wobec Śmierci, utwór jest odzwierciedleniem kręgu śmierci.

ironia: język, pytania jakie Polikarp zadaje Śmierci (są naiwne, dyskredytują ją), strach miesza mu umysł.

Polikarp jest postacią komiczna i tragiczną (jego wiedza nie była mu potrzebna w konfrontacji ze Śmiercią - tragizm postaci)

..RpŁmpyya ...” jest utworem tragikomicznym.

w utworze można się dopatrzeć początków teatni (w sensie dosłownym i metaforycznym) <-życie może być komedią i tragedią.

Podsumowanie

1)    maksyma memento mori - nie jest pomyślana jako strasznie śmiercią lecz jako „pamiętaj, o śmierci, dlatego, że jeszcze żyjesz”.

2)    Maksyma mors cera - hora incerta (śmierć oczywista, godzina niepewna) 'T' obie maksymy są elementem nauki o życiu.