11588

2

3. Czynniki wzrostu gospodarczego i makroekonomiczna funkcja produkcji

Wirost gospodarczy - jest wyrazem zwiększania się realnej wartości produkcji w gospodarce, jest procesem rozszerzania zdolności produkcyjnych z okresu na okres.

Czynniki wytwórcze wpływają na wzrost gospodarczy:

•Praca (L) - to osoby zatrudnione, liczba ich zależy od czynników demograficznych i od technologii produkcji •Kapitał (K) - to ilość zużywanego kapitału, który wpływa na wielkość produkcji. Zasoby kapitału zwiększają się tak długo jak długo inwestycje brutto są większe niż spadek wartości kapitału •Postęp techniczny (P) - wpływa na wzrost produktywności kapitału i pracy. Odgrywa coraz większą rolę dynamizowania wzrostu gospodarczego.

•Zasoby naturalne (R)

Makroekonomiczna funkcja produkcji produkcja y = Pf (L, K, R)

Funkcja produkcji uwzględnia zależność L i K bez względu na wielkość ich zasobów.

Postęp techniczny decyduje o wyborze metod produkcji.

Celem wszystkich rządów jest stabilny i wysoki wzrost gospodarczy.

Funkcja ta służy Solowowi do opisu wzrostu gospodarczego:

Q = F(L,K, T)

Opisuje ona związek ilości zużywanych: pracy L, kapitału K i stanu technologii T, z wielkością produkcji Q. Przyjmiemy dalej, że dostępna ilość ziemi w gospodarce jest stała.

4. Scharakteryzuj tempa wzrostu gospodarczego

Produkt krajowy brutto obrazuje końcowy rezultat działalności wszystkich podmiotów gospodarki narodowej. PKB jest sumą wartości dodanej brutto wszystkich działów i gałęzi gospodarki narodowej. Wartość dodana brutto poszczególnych działów i gałęzi gospodarki uzyskuje się poprzez odjęcie od wartości globalnej zużycia pośredniego.

Zużycie pośrednie obejmuje koszty zużycia materiałów pochodzenia krajowego i z importu. W tym są koszty paliw, energii elektrycznej, usług obcych, reklamy itp.

Średnia PKB na 1 mieszkańca w Polsce w latach 2001-2005(ceny bieżące w zł): 20560; mazowieckie - 31351, świętokrzyskie - 16093, wielkopolskie - 21448.

PKB na 1 mieszkańca w krajach UE w 2004: Luksemburg - 58,9; Polska - 12; Łotwa - 11 PKB to miara wzrostu gospodarczego

Wśród czynników wytwórczych największe znaczenie ma kapitał ludzki

Tempo wzrostu gospodarczego określane jest jako relacja wyrażająca różnicę wielkości PKB osiągniętego w danym roku i roku poprzednim, która to różnica odniesiona zostaje do wielkości PKB w roku poprzednim.

PKB, - PKB₀ PKB₀

Tempo wzrostu wyrażone w % nazwane jest stopą wzrostu gospodarczego

Ceny rosną jak gospodarka znajduje się w fazie wzrostu (rozwoju), a spadają jak jest w fazie kryzysu (spadku).

Do 2,5% tempo wzrostu jest niezauważalne, dopiero od 5% w górę. Polska miała 6,9%

Wzrost gospodarczy w Chinach od 25 lat wynosi średnio rocznie 8,8%. Polska w latach 1991 - 93 - wskaźnik spadł do -11%, później wynosił -7%. Kraje afrykańskie w ogóle nie odnotowują tempa wzrostu gospodarczego. Granice wzrostu gospodarczego

Maltus sformułował prawo ludnościowe - tempo wzrostu liczby ludności jest szybsze od przyrostu tempa środków utrzymania (Maltus uważa, że jest za mało ziemi).

Konw ergencja - zbieżność, tendencja do wyrównywania się poziomu rozwoju. Do konwergencji muszą zaistnieć warunki polityczno - gospodarcze, ludzie muszą otworzyć się na innowacje - zmiany świadomości społeczeństwa.