12237

1817 roku z obawy przed represjami.

W 1811 reoku przy Uniwersytecie Moskiewskim działało stowarzyszenie zbliżone do “Radi szewskich”, ale dużo łagodniejsze niż “Biesiada”.

Ze sporów ideowych zwycięsko wyszli jednak karamziniści pomimo tak silnej opozycji.

Stowarzyszenia te wydawały mnóstwo czasopism, na łamach których lansowały swoje idee. Karamzinistów popierały następujące tytuły; "Zwiastun Europy" [BecHHK EBponbi] (wydawany od 1802 roku przez Karamzina), "Merkuriusz Moskiewski” (od 1803 orku wydawany przez Makarowa), “Patriot Izmajłowski” (od 1804 roku). Z kolei klasycyści mieli oparcie w następujących tytułach: "Siewiemyj Becnik”, “Lucej”, “Lukitel Sowietności”, “Żurnal Moskiewski”, "Kwietnik”. Ukazywały się także literackie almanachy: "Zwój muz” oraz "Periodyk Literacki”.

Wasyl Ź ukowski.

Był dzieckiem z romansu Rosjanina Bukina z służącą Turczynką (nazwisko otrzymał po chrzestnym ojcu, przyjacielu rodziny Bukinów). Uważał się za ucznia Karamzina, fascynował się sentymentalizmem, potem preromantyzmem niemieckim. Całkowicie obcy był mu jednak romantyzm pasywny, a zwłaszcza postawa bajroniczna. Uciekał natomiast do wyidealizowanego średniowiecza i folkloru rosyjskiego. Przekładał i adaptował ballady niemieckich preromantyków (w licznie ok. 40). W 1808 roku opublikował balladę “Ludmiła”.