12308

ZWIĄZEK

1

DYSFUNKCJONALNA

RODZINA

DYSFUNKCJONALNY SYSTEM RODZINNY

1.    Wysoki poziom chronicznego niepokoju

2.    Zacieranie się lub usztywnienie granic

3.    Jednostki poświęcają się dla rodziny

4.    Pogmatwane, niejasne, ukryte reguły

5.    System sztywny i statyczny, sztywne role

6.    Niewyodrębnione, splątane JA członków rodziny

7.    Zagubienie pięciu potencjałów

8.    Pseudowzajemność, brak intymności

9.    Rodzice jako duże, skrzywdzone dzieci

10.    Mity rodzinne jako sposoby wyjaśniania problemów

CECHY RODZIN DYSFUNKCJONALNYCH Przymus kontroli

(kontrola interakcji, uczuć i zachowań daje złudne poczucie władzy, przewidywalności zdarzeń i bezpieczeństwa)

Perfekcjonizm

(przymus bycia idealnym we wszystkim, co się robi; unikanie tego, co złe, błędne, gorsze; norma: ocena i współzawodnictwo)

Wzajemne oskarżanie się

(jako narzędzie odzyskania iluzji kontroli, gdy ta zawodzi; wszyscy doświadczają poczucia winy i wstydu, złości, smutku)

Zaprzeczanie pięciu wolnościom

(zaprzeczanie spostrzeżeniom i uczuciom, zwłaszcza tym negatywnym: należy widzieć, słyszeć, myśleć, czuć i pragnąć zgodnie z zasadą perfekcjonizmu)

Zasada „nie mów"

(zakaz ekspresji: nie wolno mówić otwarcie o uczuciach, myślach i doświadczeniach związanych z samotnością, bólem, cierpieniem, których źródłem jest rodzina)

Podtrzymywanie niezdrowych relacji

(chroniczny konflikt i walka bez realnego rozwiązania albo unikanie konfrontacji, życie w pozornej zgodzie; czujność i zdezorientowanie zamiast kontaktu)

Brak zaufania

(nie szukaj oparcia w relacji: nieufność = brak rozczarowania; zarówno w przypadku granic sztywnych, jak i rozmytych wszyscy czują się emocjonalnie zagubieni i niepełni)