13789

-Ważnym kierunkiem poszukiwania nowych antybiotyków jest poprawa ich właściwości farmakologicznych, takich jak aktywność, wchłanialność, stabilność, czas działania

Cele modyfikacji struktury antybiotyku naturalnego:

-    zwiększenie aktywności (cefalosporyny pólsyntetyczne)

-    poszerzenie zakresu działania (piperacykliny)

-    możliwość podania doustnego (ampicyliny)

-    poprawa wchłanialności i dystrybucji(azytromycyny)

-    przedłużenie czasu działania (dirytromycyny)

-    zwiększenie stabilności chemicznej (penicyliny V)

-    zmniejszenie toksycznosci(pepleomycyny)

-    poprawienie smaku(estry erytromycyny)

Zakres i skuteczność działania antybiotyków:

1/ Antybiotyki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania:

Cyklosporyny, aminoglikozydy, makrolidy niepolienowe, tetracykliny, ryfamycyny.

2/ Antybiotyki przeciwbakteryjne działające na bakterie gramdodatnie:

Penicyliny(duża część), cykloseryna, bacytracyna, wankomycyna.

3/ Antybiotyki przeciwbakteryjne działające na bakterie gramujemne:

Kolistyna, polimyksyna B, niektóre cefalosporyny.

4/ Antybiotyki przeciwgrzybowe: gryzeofulwina, makrolidy polienowe - nystatyna, amfoterycyna B, fumagilina.

5/ Antybiotyki przeciwnowotworowe:

aktynomycyna, bleomycyna, daunorubicyna, adriamycyna, mitomycyna.

Aktywność antybiotyków

W pracach badawczych, technologiach, jak i w samej antybiotykoterapii należy określić ilość oraz aktywność antybiotyczną otrzymywanych produktów i stosowanych preparetów leczniczych.

Obecnie w odniesieniu do zdecydowanej większości antybiotyków metody analityczne pozwalają określić ilość antybiotyku w jednostkach masy lub stężenia Podstawowym parametrem określającym aktywność substancji antybiotycznej jest jej minimalne stężenie hamujące (MIC) / mi ni mai inhibitory concentration/

MIC - jest to najmniejsze stężenie antybiotyku, które w określonych warunkach doświadczalnych wywołuje efekt zahamowania wzrostu badanego drobnoustroju w podłożu. Moc antybiotyku - do określania aktywności antybiotyku stosuje się również pojęcie jego mocy, którą określa się w pg czystej substancji antybiotycznej zawartej w 1 mg preparatu lub w jednostkach umownych (j.).

Stosowanie jednostek umownych jest podyktowane chemiczną niejednorodnością preparatów leczniczych i ma duże znaczenie w porównywaniu preparatów o różnej czystości oraz w odniesieniu do preparatów zawierających kompleksy antybiotyczne związków o różnej aktywności.

Mechanizmy działania antybiotyków

1/ Hamowanie syntezy kwasów nukleinowych przez blokowanie matrycy albo polimerazy DNA lub RNA na poziomie:

-    replikacji DNA (mitomycyna - matryca, bleomycyna - polimeraza);

-    syntezy RNA (aktynomycyna - matryca, ryfamycyny - polimeraza).

2/ Hamowanie syntezy białka jako wynik blokowania:

-    funkcji rybosomów (aminoglikozydy)

-    wiązania tRNA (makrolidy niepolienowe, chloramfenikol, tetracykliny).

3/ Zaburzenia funkcji Won biologicznych poprzez: