13881

Austrii w zachodnioeuropejskiej sferze wartości kulturowych, powiązań gospodarczych i

bez pieczeństwa poi i tyczno- mi 1 i taniego.

1.    W ramach austriackiej polityki określanej mianem “orientacji polityki zachodniej” Austria włączała się w integracyjne mechanizmy gospodarcze. Od początku brała udział w European Recovery Program, tzw. Planie Marshalla. 16. kwietnia 1948 roku była wśród 16 państw założycieli Organizacji Współpracy Gospodarczej (OEEC) oraz podporządkowanej jej organizacji Europejskiej Unii Płatniczej; początkowo jako członek stowarzyszony, a od 01.07.1958 Uzyskała pełne członkostwo.

2.    W ramach OEEC Austria od początku sprzeciwiała się wprowadzeniu do tej organizacji jakichkolwiek struktur ponadnarodowych oraz uzyskała ‘ *specjalny status”, który akcentował jej rezerwę wobec form integracji politycznej czy militarnej.

3.    W czerwcu 1949 r. Austria wykluczyła możliwość przystąpienia do NATO, pozostała więc też siłą rzeczy poza U nia Zachodnioeuropejską.

4.    Od początku też ze znaczną ostrożnością reagowała na utworzenie EYVWS, było bowiem rzeczą wiadomą, iż jej pełne członkostwo ze względu na okoliczności polityczne nie wchodzi w grę.

5.    Polityka “orientacji zachodniej” Austrii przyniosła istotną zmianę w kierunku współpracy gospodarczej. Austria tradycyjnie związana była wymiana handlową z krajami byłej monarchii habsburskiej. Austria w 1955 r. była już bardzo mocno związana gospodarczo z Europą Zachodnią.

6.    15.05.1955 r. został podpisany w Wiedniu Traktat Państwowy o przywróceniu niezawisłej i demokratycznej Austrii, a 26.10.1955 r . została przyjęta w Austrii ustawa, na mocy której “z własnej woli” ogłosiła swoia "wieczysta neutralności”. W ten sposób zrealizowany został zasadniczy cel polityki austriackiej pierwszego okresu powojennego: utrzymanie całości państwa w warunkach jego niezawisłości. Co ograniczało udział w zachodnioeuropejskich strukturach integracyjnych. Dopiero zwrot polityczny w Europie Środkowej w 1989 r. umożliwił Austrii ostateczne rozwiązanie zasadniczego dyłemam w polityce zagranicznej i przystąpienie do UE.

Układ O EOG nie ustanowił unii celnej, stworzył jednak postawy do daleko idącej realizacji na obszarze EOG przede wszystkim czterech podstawowych swobód: wolnego przepływu towarów, usług, kapitału i osób. EOG: nie zapewniał współudziału w podejmowaniu decyzji w organach unijnych, utrzymane zostały kontrole graniczne, nie przewidywał udziału we Wspólnej Polityce Rolnej, we Wspólnej Polityce Zagranicznej Bezpieczeństwa, w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych oraz obszarów objętych umową z Schengen, nie umożliwiał on także korzystania ze środków w ramach polityki strukturalnej UE). Niezależnie od tego, z punktu widzenia Austrii negocjacje nad układem o EOG miało bardzo istotne znaczenie. W toku bowiem dyskusji nad zbliżaniem państw EFTA do Wspólnot wykształciła się w Austrii wewnątrzpolityczna wola ubiegania się o członkostwo we Wspólnotach. W sumie EOG okazał się nie barierą a czynnikiem przyspieszającym efektywne zakończenie negocjacji w sprawie członkostwa w UE.

1.    17. 07.1989 r. minister spraw zagranicznych Alain Mock przedłożył ówczesnemu przewodniczącemu Rady Wspólnot, francuskiemu ministrowi spraw zagranicznych R. Dumas, trzy wnioski o członkostwo Austrii w EWG, EWWS i EWEA.

2.    W 31.07.199Ir. została przedłożona opinia Komisji, potwierdzająca możliwość podjęcia negocjacji z Austrią.