powierzchni Ziemi w określonym czasie. Podobnie w przypadku czynników zaliczanych do kategorii „kapitał rzeczowy” również możemy mówić o rynku zasobu danego czynnika produkcji np. w postaci rynku, na którym handluje się prawem własności do budynku czy maszyny lub urządzenia od rynku strumienia tego czynnika, na którym przedmiotem transakcji jest prawo użytkowania tego budynku, maszyny lub urządzenia w danym okresie. Również handel czynnikami zaliczanymi do kategorii „praca" może mieć charakter handlu zarówno zasobem jak i strumieniem danego czynnika. Jednakże współcześnie handel zasobami tych czynników praktycznie nie występuje, bowiem - jak łatwo zauważyć -handel zasobami pracy oznacza handel ludźmi, a więc istnienie rynków zasobów pracy oznaczałoby istnienie rynków niewolników. Dlatego też współcześnie istniejące rynki pracy to w przeważającej większości przypadków (poza pewnymi reliktami) rynki strumienia pracy, na których sprzedaje się i kupuje prawo do wykorzystywania pracy danej osoby w określonym przedziale czasu (np. przez 8 godzin dziennie, 5 dni w tygodniu). Natomiast rynki specyficznych czynników produkcji będących produktem przedsiębiorstw, takich jak np. półfabrykatów, elementów składowych itp. są na ogół rynkami zasobów tych czynników.
Warianty czynnika produkcji i ich własności
Mimo że w ekonomii, a w szczególności w makroekonomii, często używa się zbiorczych terminów np. rynek ziemi, rynek kapitału rzeczowego czy zwłaszcza rynek pracy, to jednak musimy zwrócić uwagę na fakt, że poszczególne czynniki zaliczane do poszczególnych kategorii czynników ogólnogospodarczych: ziemi, kapitału rzeczowego i pracy są znacznie zróżnicowane i w związku z tym należy w rozważaniach mikroekonomicznych wyróżniać różne warianty tego typu czynników i w związku z tym mówić również o wielu rynkach różnych wariantów